Jan, Jaap en Janet willen dolgraag politieagent worden, maar zijn daar volgens de hoofdagent niet lang genoeg voor. Als even later een lekker lange man het politiebureau binnenloopt, mag deze laten zien wat hij kan: verkeer regelen, poesjes redden en boeven vangen. Als dit allemaal lukt, blijkt de man uit drie kinderen te bestaan. Zal de hoofdagent de kinderen nu groot genoeg vinden? Origineel verhaaltje op een originele manier uitgebeeld, in een stijl die enigszins aan de jaren vijftig doet denken. De gestileerde figuurtjes en hun achtergrond in matte, effen kleuren krijgen meer vorm door de zwarte en witte lijnen die zorgen voor de juiste accenten in de afbeeldingen. In de bescheiden tekst wordt niet gerept van het feit dat de lekker lange man en de boef eigenlijk uit drie mensjes bestaan. Iets wat een oplettende kijker allang had kunnen constateren, omdat telkens ergens wel een of meer handen of oogjes te zien zijn. De vaart en humor in de tekeningen en de vele kleine toegevoegde details maken het boek tot een vrolijk geheel. Vanaf ca. 4 jaar. Verberg tekst

Wanneer Jan op een dag het politiebureau binnenstapt met de mededeling dat hij agent wil worden, wimpelt de hoofdagent hem af omdat hij te klein is. Weer buiten botst Jan op lotgenoten Jaap en Janet. Met z’n drieën en met behulp van een lange jas en snor, weten ze de hoofdagent om de tuin te leiden. Ze slagen niet alleen glansrijk in de proeven op vlak van verkeer en poesjes redden, maar kunnen ook de drie diefjes vatten, ook al hebben die zich vermomd in een lekker lange dief.

Een prentenboek van Tjibbe Veldkamp is altijd een plezier om voor te lezen. Het verhaal zit goed in elkaar en is zoals altijd heel humoristisch. Veldkamp gaat heel zuinig om met woorden, eenvoudige woorden bovendien. Maar toch hebben zijn teksten net dat tikkeltje extra, hier door het volgehouden epitheton ornans “lekker lang” bij zowel agent als dief. Maar alle aandacht gaat eigenlijk naar de zeer bijzondere illustraties van Gustav Dejert. Zijn figuren lijken wel uitgeknipt te zijn, van kop tot teen in dezelfde kleur. Dat geeft niet alleen een heel leuk effect, het is ook bijzonder functioneel om duidelijk te maken dat onder die lange jas drie verschillende figuurtjes zitten. Dit kleurgebruik wordt doorgetrokken in auto’s en huizen, in zowat het hele landschap dus. Daarmee baadt het boek in de sfeer van de jaren vijftig en zestig en roept het herinneringen op aan de schitterende reclameaffiches van Julian Key.

Verberg tekst