In deze dikke roman trekt de bekende auteur Ton van Reen (1941) alle registers van zijn eruditie, humor en fantasie wijd open. Hoofdpersoon is de bijna vergeten romancier Boris Vian, die wordt gesitueerd in het Panthéon van onsterfelijke Franse beroemdheden als De Gaulle, Sartre en Georges Brassens. Er wordt daar veel afgekeuveld over vergane roem, actualiteit en verleden. Intussen probeert Boris Vian te herleven met het schrijven van een nieuwe roman over het dorpsmeisje Claire en de beer Napoléon. Als zijn personages steeds meer tot leven komen, nemen ze het heft in eigen handen en spelen zich in het huidige Parijs revolutionaire toestanden af. Een schitterend sprookjesboek, met geestige invallen, oeverloze fantasie en kritische terzijdes, zoals er sinds 'De avonturen van Pa Pinkelman' niet meer bedacht is.