Verhalen van de tweelingbroers is een verzameling verhalen die het midden houden tussen een picareske roman, een kinderboek en een sprookjesbundel. Hoofdpersonages Laurenzo en Jiacomo zijn tweelingbroers, onafscheidelijk en niet van elkaar te onderscheiden.
Een aantal van de elementen die Dragts boeken later zulke sterke literatuur zullen maken, worden hier al aangekondigd. De middeleeuwse wereld met zijn donkere burchten, strenge kasteelheren en schone jonkvrouwen, de toon en het verteltempo die van De brief voor de koning zo’n succes maken, zijn ook hier in de kiem aanwezig. Maar de invloeden en inspiratiebronnen van Verhalen van de tweelingbroers zijn diverser. De schrijfster maakt als het ware een grote collage van sprookjeselementen (tweelingbroers die elk een eigen weg gaan maar elkaar na hun avonturen opnieuw treffen, een koninkrijk dat in twee gespleten wordt door twist en tweedracht), oude volksverhalen (een herberg die door elfen wordt opengehouden) en haar eigen, erg creatieve verbeelding. Haar typische, toegankelijke schrijfstijl breidt al die elementen naadloos aan elkaar. Of het nu gaat over de meesterproef van Jiacomo, die opgeleid is door een beruchte dief om een zilveren beker te stelen uit de verzameling van een kasteelheer, de manier waarop Laurenzo met een rode roos op zijn tuniek het hart van een meisje weet te winnen, of over de manier waarop de broers in verschillende omstandigheden opkomen voor rechtvaardigheid en het recht van de zwakkere, de mix werkt. De lezer heeft de hele tijd het gevoel dat hij zich zowel in een tijdloos volksverhaal als in een leuk bedacht, nieuw avontuur bevindt.
Anderzijds is het wel duidelijk dat ook een grootheid als Tonke Dragt zich in vroeg werk wel eens durfde bezondigen aan minder sterke passages. Zo hebben haar personages van tijd tot tijd de neiging om iets wat voor de lezer al lang duidelijk is heel grondig uit te leggen. De psychologische diepgang van de meeste personages is erg beperkt, maar dat vloekt niet met de genres waarop Dragt zich geïnspireerd heeft. Ook in volksverhalen of sprookjes zijn figuren vaak eenzijdig, en de picareske jongeling is eveneens een zeer herkenbaar en bijna stereotiep personage. Alleen bij de laatste verhalen wringt de stijl wel eens met de inhoud. Dragt heeft er namelijk voor gekozen om de broers langzaamaan te laten opgroeien; het eerste verhaal vertelt over hun schooltijd, later gaat het over hun beroepskeuzes en hun professionele wedervaren. De laatste twee verhalen gaan over hoe eerst Laurenzo en dan Jiacomo verliefd worden en hun echtgenote vinden. Wat in de eerste verhalen over twee jonge schelmen nog werkte (hun zeer impulsieve keuzes, of de vlotte manier waarop andere personages hen hun fratsen en persoonsverwisselingen vergeven, bijvoorbeeld), is een stuk minder geloofwaardig als het gaat over bedrogen schoonvaders of gepasseerde minnaars. Het is waarschijnlijk het punt waarop oudere lezers toch nog zullen afhaken.
Verhalen van de tweelingbroers haalt zeker niet het niveau van Dragts latere werk, maar het is een zeer onderhoudende verhalenbundel, vlot en erg toegankelijk voor kinderen vanaf een jaar of acht. [Kirstin Vanlierde] Verberg tekst

In 1961 voor het eerst verschenen debuut met twaalf sprookjesachtige avonturenverhalen over de tweelingbroers Jiacomo en Laurenzo. De twee lijken uiterlijk als twee druppels water op elkaar, hetgeen in alle verhalen op een knappe wijze wordt uitgebuit. Hoewel Laurenzo kiest om een vakkundige edelsmid te worden en de vindingrijke Jiacomo door omstandigheden een dief wordt, kiezen ze altijd weer partij voor elkaar en wint hun goede inborst het van het kwaad. De verhalen zijn vlot en verrassend geschreven met avontuur, spanning, humor en ontroering als belangrijkste ingrediënten. Elk verhaal wordt voorafgegaan door een citaat uit een klassiek sprookje of verhaal, en besloten met een verbindende tekst die telkens de opmaat is voor het volgende verhaal. Mede doordat de gebeurtenissen een middeleeuwse setting hebben, doen de verhalen tijdloos aan. Soms zijn gebruikte woorden of begrippen inmiddels verouderd voor jonge kinderen, maar kunnen in de context nog steeds goed worden begrepen. Na ruim vijftig jaar met recht een klassieker te noemen, die niet zomaar mag ontbreken. Goed geschreven en tijdloos van karakter. Vanaf ca. 10 jaar. Verberg tekst

Tonke Dragt is al bijna een halve eeuw een monument in de jeugdliteratuur. 'Verhalen van de tweelingbroers' was haar eerste boek. Het verscheen in 1961, 45 jaar geleden. Later volgden klassiekers als 'De brief voor de koning' (1962 ), 'Geheimen van het Wilde Woud' ( 1965 ), 'De Zevensprong' ( 1967 ), 'De torensvan februari' ( 1973 ) en 'Aan de andere kant van de deur' ( 1992 ), het eerste deel van de trilogie 'Zeeën van tijd', waarvan een tweede deel in de maak is. Dit boek is gebaseerd op bekende of minder bekende motieven uit sprookjes en volksverhalen. Hoezeer de tweelingbroers Jiacomo en Laurenzo uiterlijk ook op elkaar lijken, innerlijk zijn het twee totaal verschillende karakters. Maar toch gaan ze voor elkaar door het vuur. En dat is ook nodig, want vooral Jiacomo komt wel eens in hachelijke situaties terecht, waaruit Laurenzo hem telkens weer redt, handig gebruik makend van hun fysieke gelijkenis. Die avonturen spelen zich af in het fictieve land Bábina in een niet nadergenoemde tijd. In dit debuut is het verteltalent van Tonke Dragt reeds ruimschoots aanwezig. In een mélange van spanning, humor en geveinsde historische authenticiteit weet de auteur meeslepende verhalen bij elkaar te brengen. Zelfs als je nog niet weet wat hierna nog allemaal volgde, is dit een heerlijk boek.

Verberg tekst

Dit is een heerlijk boek vol verhalen over de tweelingbroers Laurenzo en Jiacomo die als twee druppels water op elkaar lijken. Zelfs diep vanbinnen zijn ze hetzelfde, maar soms ook heel verschillend. In twaalf geweldige verhalen, die door korte bindteksten met elkaar verbonden worden, krijg je hun levensloop die soms samenloopt, zich dan weer scheidt wanneer ze vaststellen dat ze toch wel anders zijn om vervolgens opnieuw samen te komen. Beide jongens groeien op in Bainoe, de hoofdstad van Bábina. Laurenzo is heel ijverig en wordt een beroemde edelsmid, terwijl Jiacomo van reizen en avontuur houdt en slaagt als meesterdief. Samen worden ze koning van Tirania, een land waar iedereen altijd ruziet, ze worden allebei verliefd op dezelfde jonkvrouw die hen beiden voor de gek houdt, de vreemdste figuren kruisen hun pad en merkwaardige gebeurtenissen ontbreken niet.
De verhalen zijn ondertussen meer dan vijftig jaar oud, maar door de fictieve, tijdloze en sprookjesachtige setting zijn ze nog steeds goed leesbaar. Enkel door het taalgebruik valt je soms hun leeftijd op. Ze zijn meeslepend, boeiend en spannend, avontuurlijk en soms romantisch, maar vooral grappig en humoristisch. De twee jongens houden door hun gelijkenis vaak mensen voor de gek, gewild of ongewild. Maar hoe verschillend hun karakters ook zijn, ze zijn elkaar en ook hun beloften trouw.
Onder elke titel van een hoofdstuk staan enkele lijnen tekst of een zinnetje uit een andere tekst of sprookje dat ter inspiratie diende voor het verhaal. Pentekeningen van de schrijfster illustreren de tekst.
Verberg tekst