Nadat hun moeder Helene en Charlie in de jaren zeventig in de steek heeft gelaten en haar Argentijnse minnaar Ramon achterna is gegaan, raakt wat rest van het Zweedse gezin helemaal ontwricht. Hun vader is een muzikant, maar hij glijdt door de drank steeds verder af en belandt uiteindelijk als zwerver op straat. Ook met Charlie gaat het fout: drank, drugs, depressies en foute mannen. Alleen Helene weet zich te redden: ze vindt voor zichzelf een nieuw leven uit, als architecte en moeder van twee kinderen. Maar dan, jaren later, valt Charlie op de nacht voor 1 mei van het balkon van haar flat. En al wijst alles in de richting van een wanhoopsdaad, voor Helene wordt snel duidelijk dat er meer aan de hand is: Charlie heeft haar obsessie voor hun verdwenen moeder nooit kunnen loslaten en is vier weken voordien naar haar op zoek gegaan, naar Zuid-Amerika.

Na haar vertrek naar Argentinië hebben de meisjes niets meer gehoord van hun moeder Ing-Marie. Die is daar met Ramon omdat ze de laatste verzetsstrijders in Buenos Aires actief willen steunen. Ze hebben plannen voor aanslagen tijdens het wereldkampioenschap voetbal van 1978, want dan zullen alle ogen van de wereld op Argentinië gericht zijn. Maar Ing-Marie wordt opgepakt en verdwijnt net als de 30.000 andere tegenstanders van het regime in de foltergevangenissen.

Na de dood van Charlie zoekt Helene haar vader op straat op. Toevallig heeft die de man gezien die misschien wel achter de dood van Charlie zit. En dan gaat de bal langzaam aan het rollen. Helene merkt dat de mensen die ze wantrouwt, haar enige steun zijn terwijl de 'goeden' er een onverwachte agenda op na houden. Intussen blijkt ook dat Charlies zoektocht naar hun moeder rechtstreeks tot haar dood heeft geleid, want in Argentinië willen de oudgedienden van de junta er alles aan doen om vervolging voor hun misdaden te voorkomen. Maar er zijn wel meer stinkende potjes die gedekt moeten blijven. De grootste verrassing zit 'm echter in het verhaal van Ing-Marie en dat leidt tot een finale waar menig moederhart van zal breken.

Geef me je hand switcht moeiteloos van de wanhoop en het verzet in het Argentinië van 1977 naar het überkapitalistische 2014 waarin alles te koop blijkt te zijn: liefde, maar ook levens. De Zweedse Academie van Misdaadschrijvers riep deze misdaadroman niet voor niets uit tot beste thriller van 2014.

GEEF ME JE HAND ****

Tove Alsterdal , Prometheus (originele titel: Låt mig ta din hand), 384 blz., ? 19,95.

JOHANNA SPAEY ■

Verberg tekst

Als op Walpurgisnacht schrijfster Camilla, meestal Charlie genoemd, in Stockholm van een balkon op de elfde etage van een flatgebouw valt, besluit de politie na onderzoek dat het om zelfmoord gaat: Charlie gebruikte drugs en had depressies. Haar jongere zus Helene, getrouwd en moeder van twee kinderen, had weinig contact met haar, maar is geschokt en gaat naar Charlie’s huis. Ze praat met de buren en hoort dingen waardoor ze zich gaat afvragen of het niet om moord gaat. Helene gaat op onderzoek en als ze hoort dat Charlie vier weken voor haar dood met een vriend in Argentinië was - het land waarnaar haar moeder 35 jaar terug met een nieuwe liefde vertrok, haar twee dochtertjes achterliet en verdween - reist ook zij naar Buenos Aires. Deze goed vertaalde derde thriller van de Zweedse journaliste (1960) is volgens de Swedish Crime Writers Academy de beste thriller van 2014. Het spannende, actuele verhaal heeft een uitstekende plot waarin de twee verhaallijnen prima zijn verwerkt, met veel aandacht voor de hoofdpersonen, en leidt knap naar een overtuigend, verrassend slot. Verberg tekst