Stevig kartonboek, dat in een gleuf van de bijbehorende kijkdoos kan worden gestoken, met een beknopte versie van het sprookje Roodkapje. De wolf eet grootmoeder en Roodkapje op, en de jager snijdt zijn buik open, maar van de stenen die de jager in het oorspronkelijke verhaal in zijn buik stopt, is verder geen sprake. De wolf is er gewoon niet meer. De moraal: ik zal niet meer op een pad wandelen dat mijn moeder verboden heeft, is nu: Roodkapje beloofde dat ze niet meer zomaar met vreemden zou praten. De tekeningen zijn zeer gestileerd en nogal statisch, de gezichten zijn altijd recht naar de kijker gericht, behalve de kop van de wolf, die steeds en profil is getekend. De stilistische illustraties in sprekende kleuren zijn in 3D in de stevig uitgevoerd carrousel-kijkdoos terug te zien. Er zijn acht situaties, aangegeven met een nummer dat bij de betreffende passage in de tekst staat; zo kan het kind kijken tijdens het voorlezen en steeds een nieuwe scène voor het kijkdoosgaatje draaien. Het boek is ook zonder kijkdoos goed te gebruiken. In dezelfde opzet verscheen ook 'Er was eens... Sneeuwwitje en de zeven dwergen'*. Als kennismaking met het bekende sprookje geschikt voor kinderen vanaf ca. 4 jaar. Verberg tekst

Het bekende sprookje is hier bewerkt als kijkdoos met acht 3D-prenten. Met een kartonnen schijf aan de zijkant van de doos kan je de prenten laten verder draaien. Door een kijkgaatje aan de voorkant zie je wat verteld wordt. Het sprookje zelf is sec verteld en de les die Roodkapje uit dit hachelijk avontuur trekt: 'Ik zal nooit meer zomaar met vreemden praten', doet wenkbrauwen fronsen. De 3D-prenten zijn sober en statisch. Er zit weinig dynamiek in de illustraties. Ik vrees dat kinderen vrij snel zullen uitgekeken zijn op het geheel. In een klas kan deze box wel tot zijn recht komen in een boeken- en leeshoek. Jonge kinderen hebben mogelijk ook problemen om met één oog door een gaatje te kijken. De kijkdoos kan wel inspirerend werken.