Het verhaal schetst met milde satire het culturele en sociale landschap van de Kempen anno 1968. Na de 'Troonopvolger', uitgegeven in eigen beheer, was dit het officiële debuut van de Vlaamse schrijver Walter van den Broeck (1941), die zelf in zijn romans als personage verschijnt om het perspectief van de alwetende verteller te doorbreken. In 1982 kreeg hij de Henriëtte Roland Holst Prijs voor de roman 'Brief aan Boudewijn'. Het saaie leven van kantoorbediende Hector de Waegenmaeckere komt tijdens zijn drie vakantiedagen volledig op de kop te staan. Hij ontmoet 'echte cultuurmensen', zoals een landschapsschilder van de Nieuwe Figuratie, een Vietnam-zanger en een experimentele dichter. Hij vrijt met de vrouw van een volksvertegenwoordiger, raakt betrokken bij een betoging van fabrieksarbeiders, bezoekt de 'Culturele Manifestatie der Katholieke Vrouwen' en zorgt voor een valse bommelding. En alles wat Hector zichzelf of anderen toewenst wordt prompt werkelijkheid. Ondanks zijn lichte gedateerdheid een boeiend boek vol absurditeiten, dat liefhebbers van romans over de jaren zestig beslist zal aanspreken. Met een nawoord van Herman Brusselmans. Verberg tekst