De hoofdpersoon van 'Narwal' is een jongeman die bij een atletiekbaan als materiaalknecht werkt. Vroeger was hij een veelbelovend speerwerper, maar na een blessure is die toekomst voor hem verkeken. Een aantrekkelijke zevenkampster betrapt hem als hij staat te gluren bij de douches. Ze tilt er niet te zwaar aan en geeft de jongen een kaartje van een sjamaan. Deze sjamaan is een oude man, die in het begin sjekkies draait en spirituele adviezen geeft. Samen met hem gaat de speerwerper op zoek naar een narwal, een soort dolfijn met een lange speer op zijn neus. Vroeger werden aan die speer magische krachten toegedicht. Dichter/striptekenaar Vercnocke (1985) tekent realistisch, maar zijn personages zijn anatomisch niet helemaal correct, tenzij bij een model. De lijnvoering is soms wat onzeker en wiebelig. Samen met de fletse en ingehouden kleuren geeft dat een vreemde sfeer. Maar laat die nu perfect passen bij het ongrijpbare, vreemde verhaal. De 'graphic poem' 'Narwal' is een boek waarin alles klopt; vorm en inhoud vormen een echte eenheid. Het is een van de beste stripboeken van 2016. Vormt de afzonderlijk leesbare helft van een tweeluik, samen met 'Wildvlees' (2014)*.