Als de mooie Bianca uit Padua drie aanbidders heeft, waaronder Hortensio, mag ze van haar rijke vader niet trouwen voordat haar lastige, felle oudere zus Kate is getrouwd. Gelukkig is Petruchio, een vriend van Hortensio, op zoek naar een rijke vrouw en vindt hij het een uitdaging om de feeks te temmen. Door te doen alsof hij Kate niet grof en fel, maar zacht en lief vindt, door haar te laten wachten op hun trouwdag en op hun huwelijksreis steeds te voorkomen dat ze eet en slaapt, breekt hij haar wil en wordt ze een wel erg volgzame echtgenote. Bianca kan dan ook trouwen en kiest Lucentio, waarna Hortensio trouwt met een rijke weduwe. De bekende komedie uit ± 1592 is nog steeds geestig, met uitzondering van de nu wat ouderwetse laatste scènes. Voor de voorstelling van Toneelgroep Amsterdam (première 8 mei 2005) maakte de bekroonde romanschrijver Hafid Bouazza een goede nieuwe vertaling die prettig leest, heel toegankelijk en eigentijds is, vooral in de dialogen, en recht doet aan sfeer en inhoud, maar wat minder poëtisch is dan het origineel. Verberg tekst