In deze autobiografie kijkt schrijver, regisseur en acteur Woody Allan (1935) Woody Allan, die in werkelijkheid Allan Konigsberg heet, terug op zijn roerige leven. Hij doet dat op een onevenwichtige manier, want bijna de helft van het boek lijkt namelijk een woedende afrekening te zijn met Mia Farrow, die vooropging in de beschuldigingen tegen hem van seksueel misbruik van haar pleegdochter Dylan. Allan schrijft overigens wel met humor en debiteert tal van anekdotes. Hij relativeert zijn eigen prestaties, maar onduidelijk is of dat valse bescheidenheid is of ironie. Er is weinig sprake van inhoudelijke zelfkritiek of diepgaande reflectie, waardoor het boek vrij oppervlakkig blijft. Liefhebbers van Woody Allan zullen door dit boek nog meer autobiografische toespelingen in zijn films herkennen, maar het is zeer de vraag of we in deze levensbeschrijving de echte Allan te zien krijgen. Beslist teleurstellend is het ontbreken van een register op namen en films, temeer omdat de hoofdstukken ook al geen titels hebben, die naar onderwerp of tijdvak zouden kunnen verwijzen. Verberg tekst