Herman het hangbuikzwijn wordt blij van in de modder rollen. De wedstrijdjes die de kippen voeren wie de eerste of de beste is, vindt Herman maar niets. Op een dag laat Herman zien dat hij ook snel is. Hij rent, aangemoedigd door de haan, zo hard hij kan, tot hij heel ver van huis is. Daarna sjokt hij uitgeput terug naar huis, waar de competitieve haan net opstaat. Wie is nu het eerste wakker? De overwegend spreadvullende eenvoudige waterverfillustraties staan vol gespatte (modder)vlekken en druk gebarende kippen. Herman is het middelpunt op elke prent. Knap hoe de zwarte Herman toch te onderscheiden is in de zwarte modder aan het begin en het eind van het verhaal. Zijn emoties treft Gouden Penseel-winnares Yvonne Jagtenberg via zijn houding, de stand van zijn slagtand en zijn sprekend witte ogen. Op de groen beschilderde schutbladen staat Herman in allerlei posities. Mooi uitgevoerd prentenboek met felgele linnen rug dat zeer geschikt is voor groepsgebruik door het competitie-element en de vraag of het eigenlijk wel zo belangrijk is om te winnen. Gouden Penseel 2020. Vanaf ca. 4 jaar. Verberg tekst

Herman het hangbuikzwijn leefde samen met een hele hoop kippen en een haan. Terwijl de kippen steeds druk in de weer waren, genoot hij van zijn modderbad. Modderen en wroeten kon hij erg goed. Dat de kippen van alles steeds een wedstrijdje wilden maken, stoorde hem mateloos. Wat maakt het nou uit wie de eerste, de beste of de snelste is? Tot Herman op een dag besloot om hen eens te laten zien wie er de snelste is. Onder aanmoedigende kreten loopt Herman steeds verder en verder. Hup, Herman!

Met veel gevoel voor humor weet Yvonne Jagtenberg het verhaal van Herman te vertellen. Zowel de tekst als de illustraties zitten boordevol leuke details. Zo is er de zin: ‘Of welke kip er als de kippen bij was.’ En de prent waarin een kip te zien is die haar ei niet kwijt kan. Tekst en illustraties maken hier samen het verhaal.

Met een beperkt aantal kleuren krijgen de illustraties vorm. Ze lijken vluchtig gemaakt maar er is veel oog voor detail. Op een subtiele manier weet Yvonne emoties toch heel duidelijk te maken. Wat belangrijk is wordt gedetailleerd in beeld gebracht, de rest wordt meer suggestief in kleurvlakken weergegeven. De tekst staat meestal onderaan de pagina’s gedrukt in een niet te groot maar duidelijk lettertype.

Een erg plezierig prentenboek dat doet nadenken over de zin of onzin van wedstrijdjes.

Verberg tekst