Rien duimt nog steeds; Loes wil hem er vanaf helpen. Een duimende baby, een vieze sok erover, zout erop: niets helpt. Tot slot wordt de opgestoken duim het 'ik hoop dat het goed gaat' teken. Het zeer eenvoudige taalgebruik, passend bij de doelgroep, doet, ondanks de humor, gekunsteld aan. Ook is het slot niet bevredigend. Paginavullende verftekeningen, vaak doorlopend over beide bladzijden, verlevendigen de tekst. De tekeningen zijn grof van vorm, eenvoudig van kleur en zonder details. De tekst staat in de tekening. Het geheel maakt het boekje vooral aardige leesoefenstof voor dit niveau. Vanaf ca. 6 jaar.