Papa noemt zijn kleine dochter Marieke 'mijn prinses'. Marieke zelf zou weliswaar heel graag een prinses zijn, maar voelt zich niet zo: prinsessen dragen geen bril en missen geen tanden! Daar wil papa iets aan veranderen, dus gaat hij met haar naar de kapper, eten ze een taartje bij de bakker en bezoeken ze de kermis. En overal ontmoeten zij mensen die, net als Marieke, misschien niet helemaal perfect zijn, maar wel iets bijzonders kunnen: een prachtig kapsel maken, de lekkerste chocoladebollen bakken of al meer dan vijftig jaar van iemand houden. Met andere woorden, er bestaan heel veel soorten prinsessen: mooie, maar ook kale, oude, zieke, gehandicapte, etc. De grote, zachtgekleurde, sfeervolle illustraties laten zich soms vergelijken met het werk van Carll Cneut, maar halen die kwaliteit (nog) niet. Een mooi uitgevoerd prentenboek met een wijze les voor kinderen van ca. 4 jaar en ouder. De schrijfster en illustratrice maakten in 2004-'05 samen een serie kartonboekjes over Konijn en Zus. Hide text

Elk klein meisje droomt ervan een prinses te zijn. Ook Marieke wil een prinses zijn en op haar verjaardag krijgt ze van haar papa dan ook een prachtige prinsessenjurk. In plaats van er dolgelukkig mee te zijn is ze ongelukkig, omdat ze van zichzelf vindt dat ze lelijk is. Haar papa neemt haar mee de stad in. Ze ontmoeten een kapster met gouden handen, een bakkersvrouw die de heerlijkste chocoladebollen maakt en een oude vrouw, die voor haar man al meer dan vijftig jaar een prinses is. Papa wil Marieke tonen dat echte schoonheid binnenin zit en dat iedereen kwaliteiten heeft. Of je nu een bril draagt, dik of dun bent, iedereen kan op haar manier een prinses zijn. Het is een leuk prentenboek omdat het het aloude cliché van hoe een prinses er moet uitzien, doorbreekt. De tekeningen zetten de uiterlijke verschillen goed in de verf, maar over het algemeen had de boodschap ook iets subtieler mogen zijn.