Voor dit boek namen Carl Devos en Rudi Vander Vennet de redactionele leiding over "een fijne selectie" van 32 eminente progressieve intellectuelen, die zich hebben gebogen over de problemen en de kansen van de sociaaldemocratie in de 21e eeuw. Voor het ogenblik bevindt de sociaaldemocratie zich in heel Europea in het defensief, wat gepaard gaat met verkiezingsnederlagen, twijfels en meningsverschillen. Rechtse populisten, maar zij niet alleen, profiteren van die inzinking, waarvan ook de Vlaamse socialisten niet bespaard blijven. Lijdt de eens zo machtige beweging schipbreuk? Hebben met name de Vlaamse socialisten zich door jaren bestuursverantwoordelijkheid en de daarmee gepaard gaande compromissen op de klippen geregeerd? Hebben ze te veel ideologische inhoud opgeofferd? Hebben ze nog een antwoord op de wijzigende machtsverhoudingen in de wereld, die gepaard gaan met een wetenschappelijke en technologische revolutie? Heeft besturen hen bijziend gemaakt en beroofd van een visie en dromen?
Carl Devos (die Politieke Wetenschappen doceert aan de Universiteit van Gent en in de media geen geheim maakt van zijn linkse sympathieën) en Rudi Vander Vennet (gewoon hoogleraar Financiële Economie aan dezelfde universiteit) gebruiken in hun inleiding tot deze verzameling studies soms een niet al te professoraal vocabularium. Wanneer links het moeilijk heeft om weerwerk te bieden tegen de argumentatie van het centrum en rechts, dan is dat volgens hen omdat "links lui is". Toch kiezen ze niet voor defaitisme, want "de sociaaldemocratie is niet dood. Ze heeft wel een trap onder de kont nodig". En nog een zinnetje dat in de hogere partijgeledingen waarschijnlijk niet zal worden gesmaakt: "Het socialisme is niet van de socialistische partij alleen." Te begrijpen als: de principes van gelijkheid, rechtvaardigheid en solidariteit zullen altijd verdedigers vinden, ongeacht de wisselvalligheden van de politiek.
Devos en Vander Vennet wijzen erop dat de huidige crisis de grenzen van "een te liberaal economisch systeem" etaleert. Er werd geschreeuwd om de reddende hand van de overheid, "om sturing van het losgeslagen economisch-financieel systeem", wat trouwens "een van de kernpunten van het socialisme" is. Hun vraag waar de socialisten zaten, wekte veel wrevel. Was er gebrek aan creativiteit? Twisten daarover levert weinig op. De talrijke auteurs van dit boek hebben juist de handen in mekaar geslagen om weerwerk te bieden tegen de "clubs en fora" van de centrumrechtse intellectuelen. Hun doel is het 'oppoetsen' en verbeteren van de argumenten van de sociaaldemocratie om de politieke en intellectuele discussie te winnen. Een van de stellingen is dat "de marktwerking sociaal en democratisch moet worden ingeperkt". Zeker, de overheid kan en moet niet alles doen, maar zaken zoals onderwijs, openbaar vervoer en gezondheidszorg moeten voor iedereen bereikbaar en degelijk zijn, anders is er geen sprake van vrijheid en democratie. Dit boek, waartoe prominenten zoals Frank Beke, Rik Coolsaet en Herman Balthazar, maar ook minder bekende maar daarom niet minder deskundige auteurs bijdroegen, is niet bedoeld als een actieplan of als een programma. Daarom wordt het ook niet afgesloten met een synthese of met conclusies of aanbevelingen. De behandelde onderwerpen zijn zeer uiteenlopend, van lokaal bestuur over Europa tot wereldpolitiek, van cultuur over economie tot woonbeleid en pensioenen. De aanpak is verschillend, soms bevlogen, soms praktisch. Op het boek werd al de kritiek geuit dat het nog te sterk gericht is op besturen. Dat kan zo zijn, maar wat betekent een visie zonder werktuigen om ze te verwezenlijken? [Robert Schoeters] Hide text

In dit boek buigen 32 progressieve intellectuelen uit Vlaanderen zich over de problemen en de kansen van de sociaaldemocratie in de 21e eeuw. Bij de auteurs zien we een aantal bekende namen uit academische kringen, zoals Frank Beke en Rik Coolsaet. In hun inleiding zetten samenstellers Carl Devos en Rudi Vander Vennet (resp. politicoloog en econoom aan de Universiteit van Gent) de toon: "de sociaaldemocratie is niet dood. Ze heeft wel een trap onder de kont nodig". De bedoeling is dan ook om de argumenten van de sociaaldemocratie te verbeteren "om de politieke en intellectuele discussie te winnen". Een van de stellingen is dat "de commercialisering moet beperkt worden" en dat "de marktwerking sociaal en democratisch moet worden ingeperkt". Het boek leest echter niet als een actieplan of een programma. De behandelde onderwerpen zijn zeer uiteenlopend (van lokaal bestuur tot wereldpolitiek, van cultuur tot economie), en de aanpak van de auteurs varieert van bevlogen tot zakelijk. Een interessant boek, dat uitnodigt tot verdere discussie. Met voetnoten en bibliografieën per artikel. Hide text