Tien jaar na de dood van hun zoon Berry richtten zijn ouders het Berryfonds op. Doel: andere rouwende ouders te begeleiden, te adviseren en te troosten. Dit via hun eigen ervaringen en vooral ook door samen te werken met andere organisaties op dit gebied. Zij verzamelden álle ervaringen en mogelijke verwerkings-adviezen; ze organiseren praatgroepen en evenementen met het doel: het ondersteunen van rouwende mensen. Ze vullen zogenoemde koesterkoffertjes met herinneringen aan overleden kindjes. De vrouw van dit ondernemende echtpaar schreef dit boek. Het voorwoord van deskundige op dit gebied Manu Keirse maakt extra belangstellend. Hij schrijft: 'Dit boek is als een reiskoffer.' En inderdaad, al staat er niet veel nieuws in, het is ingedeeld in korte teksten en vertelt praktisch en toch liefdevol hoe mensen zichzelf en eventueel anderen kunnen helpen op een zinvolle manier. Het legt de nadruk op twee feiten: iedereen rouwt op zijn eigen manier; luisteren is héél dikwijls, overwegend zelfs, belangrijker dan troostwoorden. Veel mensen zullen in dit boek vast en zeker wel voor hen bedoelde adviezen vinden. Verzorgde uitgave in gebonden uitvoering met leeslint, met ondanks het sombere onderwerp geen naargeestige, maar kleurrijke lay-out en tekeningen. Hide text