Wat valt er te zeggen over een boek waarvan de laatste 20 bladzijden gewijd zijn aan 'Lof voor Leven na de dood': een samenraapsel van uiterst positieve commentaren op het boek, jammer genoeg allemaal Amerikaans en dat terwijl Deepak Chopra in meer dan 30 talen wordt gepubliceerd? We kunnen er enkel nog een uiterst lovend commentaar aan toevoegen. Nochtans is de voorkant van het boek niet bijzonder aantrekkelijk: een clichéfoto van een bootje om de rivier over te steken. Het draagt bij tot een wat gedateerde vormgeving, die zeker de lading van het boek niet dekt.

Een overzichtelijke inhoudstafel toont dat Leven na de dood uit twee grote delen bestaat: 'Leven na de dood' en 'De bewijslast'. Dat alles wordt voorafgegaan door een 'Autobiografisch verslag' waarin Chopra op schitterende wijze verhaalt hoe hij tot het schrijven van het boek kwam. Het eerste deel is het meest omvangrijke gedeelte van zowat 150 pagina's opgedeeld in 12 hoofdstukken. 'De bewijslast' is veel korter en telt ongeveer een 50-tal pagina's.

Reeds in het 'Autobiografisch verslag' is het duidelijk dat Chopra zijn Indiase achtergrond gebruikt om dit verhaal te vertellen. De rode draad doorheen het boek is de parabel van de mooie Savitri die bezoek krijgt van Yama, de heer van de Dood, en de hulp inroept van Ramana, een oude wijze. Elk hoofdstuk bevat een deel van de parabel. Daarna leidt de auteur ons telkens op magistrale wijze en bovendien zeer poëtisch, van enkele nuchtere vaststellingen omtrent de dood, doorheen anekdotes uit zijn dokterspraktijk, aangevuld met de laatste wetenschappelijke inzichten in verband met de dood. Het eerste deel belicht de verschillende facetten van de dood en vooral van wat we denken dat er gebeurt na de dood. De recentste westerse inzichten worden moeiteloos aangevuld door de oude wijsheid van de Vedanta (inzichten uit de Indiase cultuur). Het is vooral het aftasten van die verscheidenheid aan zienswijzen die het boek bijzonder maakt. Dat alles aangevuld met de typische Chopra-elementen : een geloof in de mens en zijn mogelijkheden. Deze mogelijkheden worden extra in de verf gezet in lijstjes. Die zijn, in tegenstelling tot veel andere boeken van de auteur, niet ergerlijk maar geven de lezer een helder overzicht in zijn eigen overtuigingen en in welke mate ze het leven na de dood beïnvloeden.

Op het einde van het eerste deel komt Chopra tot de conclusie dat er wel degelijk een leven na de dood is, weliswaar helemaal anders dan het christelijke idee van de hemel. Hij formuleert het als volgt: "Het hiaat betekent volkomen vrijheid, en wanneer je ziet dat je volledig vrij bent, veranderen je keuzes." ( pag. 205) Het tweede deel omhelst het bewijzen van dat hiaat en daarvoor legt Chopra het verband tussen het Indiase begrip "akasha" (uit de Vedanta) en het nulpuntveld van de moderne fysici. In dit deel is de auteur gewoon briljant. Hij legt in eenvoudige taal de gelijkenissen uit tussen de oude oosterse wijsheid en de allernieuwste gegevens uit de wetenschap, met telkens het nodige voorbehoud. Het onderzoek is nog niet teneinde. Ook deze houding is wat ongewoon. In zijn meeste andere werken poneert hij veel meer stellingen (zonder bewijs). In dit boek is hij veeleer een verkenner, die ook het mysterie blijft erkennen. Leven na de dood eindigt met de parabel waarmee het begon. Buitengewoon ontroerend is het doodsverhaal van Ramana. Mysterieus en eenvoudig, de hele 'veld der velden' theorie in een notendop.

In tegenstelling tot zowat alle andere non-fictie boeken van Deepak Chopra bevat dit werk wel zeer uitgebreide 'Notities' die aangegeven waar de info gevonden werd, boeken en websites inclusief. De hele lijst is ook van het nodige commentaar voorzien. Het daaropvolgend 'Register' maakt het ook mogelijk bepaalde begrippen in het boek op te zoeken. Ook de vertaling uit het Engels van Life after Death (2006) verdient een pluim. Het Nederlands is voortreffelijk en de vertaler heeft moeite gedaan om de poëzie van het boek tot leven te brengen.

Een voltreffer van formaat, geschikt voor al wie bereid is zich een beetje in te leven in andere zienswijzen in verband met de dood en ook beschikt over een gezonde portie belangstelling voor de moderne wetenschap. [Inge Stevens] Hide text

De auteur, zowel arts als psycholoog, heeft meer dan 45 boeken op zijn naam staan. In het autobiografische verslag aan het begin van het boek beschrijft hij de invloed van zijn Indiase opvoeding. Hij ziet het sterven als een eindeloze reis van de ziel. De auteur begint bijna elk hoofdstuk met een deel van het klassieke Vedantaverhaal waarin Savitri de dood ontmoet die haar echtgenoot wil meenemen. Zij zoekt de hulp van een monnik om de dood te ontlopen. Met dit verhaal als springplank bespreekt de auteur begrippen als o.a. akasha, eeuwigheid, hel, zonde en karma. Vaak betrekt hij de christelijke traditie bij zijn ideeën door te wijzen op de overeenkomsten en verschillen. Zijn bijzonder interessante boodschap is: ‘Wie je zult ontmoeten en wat je zult ervaren in het hiernamaals hangt af van je huidige verwachtingen, overtuigingen en bewustzijnsniveau. In het hier en nu kun je vormgeven aan wat er gebeurt nadat je dood bent.’ De beschreven ideeën, in goedlopend Nederlands vertaald, geven troost en veel stof tot nadenken. Het wetenschappelijke tintje is volkomen overbodig. Bevat notities en noten per hoofdstuk, 20 p. (!) positieve reacties van bekende en minder bekende mensen op het boek en een register. Hide text