Een bundel verhalen verteld vanuit het perspectief van een jonge man die constant in een soort trance verkeert door overmatig drugs en drankgebruik. Via allerlei tijdelijke baantjes – als hulpje in een tehuis, bij de eerste hulp in een ziekenhuis of als drugsdealer – probeert hij de eindjes aan elkaar te knopen en zijn verslaving vol te houden. De verhalen zijn van iedere opsmuk gespeend en bieden geen opbeurend beeld van de menselijke soort. Hier en daar doen ze een beetje denken aan 'On the road' van Jack Kerouac – met hard drugs naast drank – maar nog meer aan 'We leven in water' van Jess Walter. Zelf verwijst de schrijver als inspiratiebron naar Isaac Babel's 'De rode ruiterij': een onverbloemd verslag van de verschrikkingen van de oorlog. Denis Johnson (1949) was zelf jarenlang aan drank en drugs verslaafd. De verhalen zijn dan ook sterk autobiografisch. Voorwoord van Tommy Wieringa.