De ouders van Alex (ik-figuur) zijn gescheiden. Bij geen van beiden voelt hij zich thuis. Alex’ vader, een voormalig b-acteur, woont in een caravan en zegt dat hij doodgaat. Maar dat wil Alex niet geloven. Zijn moeder rookt wiet en heeft dringend behoefte aan een nieuwe relatie. Zij bekommert zich weinig om Alex terwijl zijn vader hem te pas en te onpas laat opdraven. Er komt een omslag wanneer hij zwemtrainer Yannick ontmoet. Olympiër Yannick wil hem klaarstomen voor de Olympische Spelen in Rio en wordt daarmee Alex’ reddende engel. Ook ontmoet Alex de kunstzinnige Ismaelle op wie hij verliefd wordt. Uiteindelijk en volkomen onverwacht blijkt er een heel andere kant aan het verhaal van Alex te zitten. Meeslepend verhaal waarin je van meet af aan voelt dat er iets aan de hand is. Qua sfeer doet het denken aan de boeken van Peter Pohl. Het poëtische en mysterieuze verhaal boeit van het begin tot het verrassende eind. Invoelbaar is de sleur en de spagaat waarin Alex verkeert in het leven met zijn gescheiden ouders. Met af en toe Vlaams taalgebruik. Op het omslag een kleurenfoto met een uitsnede van een zwemmer op de duikplank. Vanaf ca. 13 jaar. Hide text

Het verhaal, geschreven in de ik-persoon, begint met een cursief gedrukt stukje. Hierin wordt naar het verleden verwezen toen een jongetje niet durfde te zwemmen omdat het bang was van het water. Ooit zal dat wel voorbij gaan ...
Alex heeft een eigenaardige familie. Zijn ouders zijn gescheiden. Vader woont in een caravan. Hij was vroeger acteur en zit nu in een rolstoel omwille van zijn zwaarlijvigheid. Af en toe doet hij auditie en laat zich dan door Alex begeleiden. Alex' moeder rookt joints en is verslaafd aan sitcoms. Hier komt tenminste altijd alles goed, wat in haar eigen leven niet het geval is. Haar beste vriend Carlos woont bij hen in. Hij is homo en draagt voortdurend de kleren van Alex' mama. Dit leidt tot vreemde situaties, vooral als de directeur op bezoek komt. Alex doet het immers niet zo goed op school. Hij is ervan overtuigd dat hij zwemkampioen zal worden en is voortdurend aan het trainen met z'n coach Yannick, olympisch zwemkampioen. Alex is de speelbal tussen zijn ouders. Zijn pa vraagt ziekelijk veel aandacht. Wanneer hij beweert terminaal ziek te zijn, gelooft Alex hem eerst niet. Alex hoopt stiekem dat hij snel sterft, dan kan hij meer oefenen. Alex rent voortdurend tussen beide ouders heen en weer, maar je merkt zo dat hij heel eenzaam is. Daarnaast is er nog zijn relatie met Yannick. Alex moet op dieet om zijn conditie op een zo hoog mogelijk peil te brengen. Alex leert ook Ismaelle kennen, het enige positieve in zijn leven. Er groeit een prille verliefdheid tussen beide. Ismaelle is vijftien en houdt van kunst. Ze kan die liefde overbrengen op Alex, die zelf ook begint te schilderen. Een vaderfiguur kent ook zij niet omdat ze verwekt werd door ingevroren sperma.
Er hangt een vreemde sfeer in dit verhaal. Pas helemaal op het einde wordt het duidelijk dat er hier een spel gespeeld werd met de lezer. Alex is een meesterlijke verteller en heeft heel het verhaal over zijn coach verzonnen. Blijkbaar is dat niet de eerste keer. Alex kan niet zwemmen en is bang voor water. Carlos heeft het jarenlang geprobeerd. Zijn ingebeelde coach hongert Alex bovendien uit. Alex bezoekt dokter Simenon om van zijn waanideëen af te komen. Hierover werd nooit iets verteld. Als lezer ga je volledig mee in Alex' relaas over zijn trainingen. Net voor de wedstrijd kom je met je beide voeten weer op de grond, in de realiteit. Deze wending geeft je als lezer een heel vreemd gevoel. Je bent verbijsterd. Zijn watervrees is volgens Alex te verklaren doordat hij op vrij jonge leeftijd naar enge films 'moest' kijken omdat hij steeds alleen was. Hier wordt opnieuw de probleemsituatie van Alex benadrukt.
Hide text