De monoloog is niet de gemakkelijkste literaire vorm: eentonigheid en verveling liggen op de loer. Als de monoloog dan ook nog uitgesproken wordt door een garderobier -de man die in de schouwburg de jassen ophangt- is er nog meer risico. Donald Niedekker (1963) geeft Freek Nevski, 52 jaar, vrijgezel en garderobier, echter een fascinerende monoloog in de mond. Freek hangt twee uur voor de voorstelling alle nummertjes op de kapstok in de Amsterdamse Stadsschouwburg netjes recht en vertelt en passant over zijn familie, het toneel en over leven en werkelijkheid. Niedekker zuigt je in krap 45 bladzijden knap Nevski's leven in, en pas gaandeweg voel je de gekte doorklinken. Heijermans' 'Kniertje' krijgt een knauw ('duur betaald' is geen Nederlands); zo ook de schouwburgdirectrice en de toneelrecensenten. 'Van toneel kan een slechte invloed uitgaan.' Aan het einde verrast de garderobier met een prachtige passage over de overleden danseres Olga de Haas en haar hondje. Hulde voor dit ingenieuze, kleine meesterwerk. Geknipt voor verfilming. Paperback; ruime druk. Niedekker debuteerde in 2002 met de roman 'Hier ben ik'. Hide text