Als je negentig bent kan worden aangenomen dat er in de hormonale huishouding een soort evenwicht is opgetreden, aangepast aan de onomkeerbare druk van de jaren. Maar de krasse negentiger die de auteur als vertellerfiguur opvoert, heeft dat stadium klaarblijkelijk nog niet bereikt. Voor zijn verjaardag wil hij zichzelf trakteren op een jonge maagd omdat zoiets "vanuit het heden gezien het begin was van een nieuw leven op een leeftijd waarop de meerderheid van de stervelingen al dood is". Hij wordt op zijn wenken bediend en krijgt in bed een meisje geserveerd van amper veertien, een slapend wezentje zo fragiel en broos dat zij -- zonder woorden, alleen maar door er slapend te zijn -- de oude knar spiegelt aan de fragiliteit en de beperktheid van zijn negentig onherroepelijk voorbije jaren. Hoe meer nachten hij met haar doorbrengt, zij meestal slapend en hij nagenoeg zonder haar aan te raken, des te meer raakt hij op haar verslingerd, maar op een volstrekt onvoorziene manier. De negentiger, die nooit verliefd is geweest, die alleen met hoeren in het rond krasselde en bitter weinig van het leven terecht bracht, ontdekt nu dingen die de moeite waard zijn, zeg maar de liefde met een grote L. Op meesterlijke wijze leidt de auteur de oude grijsaard doorheen de verschillende stadia van bewustwording die opgeroepen worden door zijn confrontatie-zonder-woorden met de pure onschuld die het meisje verpersoonlijkt. En dat zonder overbodige poespas van woorden: het ongecompliceerde verhaal vertelt alles, het spreekt helemaal voor zichzelf, en dat kunnen alleen de besten. [Hugo Van Hoecke] Hide text

Hoewel de titel misschien anders zou kunnen doen vermoeden, is dit absoluut geen zinnenprikkelende novelle, maar juist een fijnzinnig en warmbloedig verhaal, zoals het Gabriel Garcia Márquez (1927-2014) betaamt. Een oude vrijgezel die enkel de betaalde liefde kent, besluit zichzelf voor zijn negentigste verjaardag een heel bijzonder cadeau te geven: een nacht met een jonge maagd. Een bevriende bordeelhoudster weet zo'n meisje voor hem te vinden, maar op de nacht zelf is het meisje zo moe dat ze de hele nacht doorslaapt, en wanneer de oude man beseft dat hij verliefd op haar is geworden, beginnen de problemen, want de echte liefde (en de bijkomende jaloezie) kende hij nog niet. Hoe een dun boekje zoveel humor en wijsheid kan bevatten, is het geheim van meesterverteller Garcia Márquez. Prachtig geschreven, uitstekend vertaald, en van een enorme levensvreugde. Een klein meesterwerk.