De auteur (1976) van de bestseller ‘Non dirmi che hai paura’* – winnaar van de Premio Strega Giovani en kandidaat voor de Premio Strega in 2014 – schrijft in dit verhaal over de elfjarige Pietro uit Milaan. Na het overlijden van zijn moeder brengt hij met zijn zus de zomer door in het dorp van zijn grootouders in het zuiden van Italië. Pietro mist zijn moeder enorm. Hij praat vaak tegen haar en hij hoort zijn moeders stem die hem moed inspreekt. In het kleine dorp voelt Pietro zich een buitenstaander, maar hij blijkt niet de enige te zijn. In de oude vervallen Normandische Toren ontdekt Pietro een Afrikaanse migrantenfamilie met een jongen van zijn leeftijd. Deze ontdekking leidt tot grote verdeeldheid onder de dorpelingen. Een deel van de kleine gemeenschap is bang voor de immigranten en wantrouwt ze. Naast Pietro’s verdriet om zijn overleden moeder, is deze angst voor buitenstaanders een belangrijk thema. Het verhaal wordt in heldere en eenvoudige bewoordingen vanuit Pietro verteld en geeft stof tot nadenken in deze tijd van (im)migratie en vluchtelingen. Hide text