De jaren 1302, 1972 en 2002 zijn de brandpunten van de nieuwe roman van de Vlaamse schrijver (1951). In een badplaats nabij de Belgische kust, als ijsverkoper, had de hoofdpersoon een liefdesaffaire. In 2002 - hij is licht gedesïllusioneerd als journalist afgezwaaid - is zijn leven ingrijpend veranderd. Hij leeft op de scherven van weleer. Daartussen is er zijn belangstelling voor de Guldensporenslag in 1302 (het begin van de Vlaamse identiteit) en het verlangen naar Killary Harbour, dat hij kent van een jeugdprogramma, maar ook uit de verhalen van een Ierse kennis in 1972. De spanning tussen illusie en desillusie, tussen ongereptheid en verval (het bijna bucolische dorp nabij Gent verandert in enkele decennia drastisch), tussen de tijd toen alles nog verwachting was en de toch teleurstellende invulling later, drijft dit boek. Daartussen zitten de ongelezen dagboeken van de gestorven vader. Deze vaardig geschreven, soms wat fragmentarische, roman, vraagt om zorgvuldige lezing; het boek excelleert in snelle dialogen. Gebonden, normale druk. Hide text