Dit boekje van de hand van de éminence grise van het Nederlandse contemplatief boeddhisme en een jonge filosoof en historicus bevat een nuttige en verhelderende uiteenzetting over de samenhangen en verschillen tussen het boeddhistisch gedachtegoed en de westerse geestesgeschiedenis (Psychologie en Filosofie). Het lijkt opgezet om vooral de westerse clichédenkbeelden te ontmaskeren door de juiste informatie te verschaffen rond de in wezen humanistische, niet-theïstische levensbeschouwing van het boeddhisme, die naast de ratio ook meditatie als middel tot inzicht en het vormen van levenskunst beschouwt. Het boek zit even helder als didactisch verantwoord in elkaar, met thema’s als levenskunst, de boeddhistisch leer als (vaardig) middel in plaats van ultiem doel, leegte, ervaringskennis, ‘ik’ als illusie en de goedheid van nature die mensen eigen schijnt te zijn. Die laatste vormt dan het fundament voor het maatschappelijk boeddhisme. Anders dan het in vele opzichten soortgelijke boek ‘De monnik en de filosoof : gesprekken over boeddhisme en het westerse denken’*, van de boeddhistische monnik Mathieu Ricard en zijn vader, de Franse rationalistische filosoof Jean-Francois Revel, betreft het hier geen dialoog tussen de auteurs, maar een doorlopende tekst. Met bibliografie en register. Hide text