De 'Kleine Ijsbeer'-boeken zijn ontzettend populair bij kinderen. Kleine IJsbeer en de walvisbaai is het negende in de reeks en als dusdanig heel herkenbaar: het knuffelgehalte van ijsbeer Lars is nog steeds even hoog. Bovendien gaat Hans De Beer een stap verder dan het zoveelste avonturenverhaaltje. Spelenderwijs legt hij de problematiek van de opwarming van de aarde uit aan de jonge doelgroep. Zo zegt Lars' vader: "Het is alweer meteen veel te warm, nog warmer dan vorige jaar! Dat loopt nog eens fout, wat ik je brom!". En een aalscholver vertelt Lars: "[...] door het mooie weer ben ik dit jaar veel verder naar het noorden gekomen dan anders." Daarnaast komt ook de problematiek van de walvisvangst aan bod. Wanneer Lars samen met de aalscholver met de beluga's gaat spelen, verschijnt er opeens een walvisvaarder. Pjotr de potvis wordt al dagenlang door hem achtervolgd, maar gelukkig kent Lars een baai waarin Pjotr en de beluga's veilig zijn. Maar door de opwarming van het klimaa…
Read more
De 'Kleine Ijsbeer'-boeken zijn ontzettend populair bij kinderen. Kleine IJsbeer en de walvisbaai is het negende in de reeks en als dusdanig heel herkenbaar: het knuffelgehalte van ijsbeer Lars is nog steeds even hoog. Bovendien gaat Hans De Beer een stap verder dan het zoveelste avonturenverhaaltje. Spelenderwijs legt hij de problematiek van de opwarming van de aarde uit aan de jonge doelgroep. Zo zegt Lars' vader: "Het is alweer meteen veel te warm, nog warmer dan vorige jaar! Dat loopt nog eens fout, wat ik je brom!". En een aalscholver vertelt Lars: "[...] door het mooie weer ben ik dit jaar veel verder naar het noorden gekomen dan anders." Daarnaast komt ook de problematiek van de walvisvangst aan bod. Wanneer Lars samen met de aalscholver met de beluga's gaat spelen, verschijnt er opeens een walvisvaarder. Pjotr de potvis wordt al dagenlang door hem achtervolgd, maar gelukkig kent Lars een baai waarin Pjotr en de beluga's veilig zijn. Maar door de opwarming van het klimaat breekt een groot stuk gletsjer af, dat de uitgang van de baai verspert. Met een oud scheepszeil en de hulp van Lars' ouders worden de potvis en de beluga's alsnog gered. Op het einde van het boek neemt Lars uitvoerig en uitbundig afscheid van zijn nieuwe vrienden.
Kleine IJsbeer en de walvisbaai is net zoals de andere boeken uit de reeks vlot geschreven en de tekst leent zich uitstekend tot voorlezen. De paginagrote illustraties in zachte tinten bieden stof tot kijken en zetten jonge kinderen aan tot zelf vertellen. Ze schetsen een duidelijk, maar enigszins geromantiseerd beeld van de Noordpool: blauwgroene tinten van ijzig water, blauwwitte ijsschotsen, sneeuwvlokken, geel-oranje-rode luchten en de eindeloze uitgestrektheid die slechts doorbroken wordt door een scheepswrak en ijsbergen. Leuk prentenboek in een aardige reeks. [Hilde Debacker]
Hide text