Eve Dallas is in de tien jaar dat ze politieagent is, harder geworden. Ze vindt moord niet meer schokkend maar nog steeds walgelijk. ‘De doden zijn haar werk, ze leeft met ze, werkt met ze, bestudeert ze, droomt zelfs van ze. En omdat dat blijkbaar nog niet genoeg is, rouwt ze ergens in een diepe verborgen kamer van haar hart om ze.’ Ondanks het vuurwapenverbod en genetische testen die ervoor zorgen dat gewelddadige, erfelijke neigingen in de kiem worden gesmoord, worden anno 2058 nog steeds moorden gepleegd. Slachtoffer is openbaar aanklager Cicely Towers, een succesvolle vrouw die hardnekkig gerechtigheid najaagde, maar met doorgesneden keel in een niet zo nette buurt wordt teruggevonden. Het bericht dat haar naar daar lokte, is gewist, wat niet gebruikelijk is, want voor een wetsdienaar staat de unit op automatisch opnemen. Wie beschermde zij? Nadien wordt Yvonne Metcalf, een veelbelovende actrice, op dezelfde manier vermoord: geen roof, geen aanwijzingen voor seksueel misbruik of een worsteling. Beide vrouwen stonden in de belangstelling, werden zeer gewaardeerd en waren succesvol. Toch werkten en leefden ze in totaal verschillende sociale en professionele werelden.
Eve maakt een afspraak bij dokter Mira om de geest van de moordenaar te ontleden. Hij is ongebonden, heeft problemen met vrouwen en kan niet toestaan dat zij het voor het zeggen hebben. Hij is enigszins succesvol maar niet genoeg. Hij kan de top niet bereiken omdat een vrouw hem in de weg staat. Een vrouw die haar mond gebruikt, die met woorden macht uitoefent (Towers verdiende haar sporen in de rechtszaal met haar stem en Metcalf was actrice). Hij snijdt ze de keel over, slaat ze niet verrot, misbruikt of verminkt ze niet, het gaat hem niet om seksuele macht maar om sekse. Het mes is een persoonlijk wapen, een verlengstuk van zijn lichaam. Hij wil weten hoe het voelt om te doden, hij geniet en meer moorden zullen volgen. Eve volgt een logische gedachtegang, begint dan opnieuw en ontdekt dan een stukje dat anderen hebben gemist. Net als routinematig politiewerk loont het instinct van een agent nog steeds. Haar relatie met miljardair Roarke komt onder druk te staan maar houdt stand. Ze zijn twee dolende zielen die samen iets vinden wat hen verankert. Hij heeft bewondering voor haar toewijding, haar principes en haar gevoel voor rechtvaardigheid, haar geest die geen moment stilzit en haar hart dat opkomt voor de doden en de rouwenden. Zelf ontdekt ze het belang van de balans tussen leven en verplichtingen, de waarde van het compromis. Het verhaal plaatsen in 2058 is een meerwaarde, maar de verrassing is er sinds Vermoord naakt af. Vermoorde reputaties blijft niettemin een goede thriller van J.D. Robb, mede door de spannende plot en de uitgewerkte karaktertekeningen.
[Myriam Bellens] Hide text

Als kort na elkaar twee invloedrijke vrouwen worden vermoord, ziet inspecteur Eve Dallas heel wat overeenkomsten, onder andere een relatie met haar eigen geliefde. In deze speurdersroman moet inspecteur Dallas de moorden oplossen waarbij ze gehinderd wordt door privéproblemen en zeer hinderlijke journalisten. Het is een echte whodunit, waarbij de zoektocht naar de moordenaar afgewisseld wordt met ervaringen uit het verleden van Eve en veel geruzie met haar geliefde. Het verhaal speelt in de toekomst, 2058, dit is vooral te merken aan interplanetaire reizen, robots als personeel en links in plaats van telefoonverbindingen. Spannend en met een flinke dosis romantiek. Deze roman is het tweede deel met Eve Dallas als hoofdpersoon na 'Vermoord naakt'*.