Sommige mannen houden er rare versiertrucs op na. Onderzoeksrechter Taine bijvoorbeeld probeert zijn knappe collega Jeanne Korowa in bed te krijgen door haar mee te nemen naar de plaatsen delict van een bloeddorstige seriemoordenaar. De slachtoffers zijn telkens op gruwelijke wijze verminkt en half verorberd. Korowa, een ambitieuze Parisienne, voelt meteen haar hart sneller kloppen. Jammer voor Taine is hij niet de reden voor haar hernieuwde levenslust. Korowa, die een tijdlang antidepressiva slikte als waren het snoepjes, weet eindelijk weer zin aan haar bestaan te geven: seriemoordenaars klissen. De klopjacht op de kannibalistische seriemoordenaar brengt haar naar droefgeestige uithoeken zoals een voormalig martelkamp – een restant uit de Argentijnse militaire dictatuur – en een mistroostig, drijvend woud in de Zuid-Amerikaanse jungle.
Bloeddorstige driften is het derde boek uit een trilogie over het Kwaad door de Franse misdaadauteur Jean-Christophe Grangé. Zijn verleden als verslaggever voor onder andere National Geographic is voor de auteur een bijzondere bron van inspiratie. Met groot gevoel voor realisme in beschrijvingen van geografische gebieden, omgeven met historische en wetenschappelijke context, weet hij de belangstelling van zijn lezers vast te houden.
Grangé neemt de lezer mee naar de meest angstaanjagende gebeurtenissen. Op meesterlijke wijze brengt hij een spannende mengelmoes van autisme, genetica, prehistorie en de niet zo fraaie politieke geschiedenis van het Amerikaanse continent. Zonder de geloofwaardigheid al te veel te tarten maakt hij hier een coherent geheel van, iets wat niet veel auteurs gegeven is.
Daarenboven gooit hij er regelmatig antroposofische overpeinzingen bij die de soms wat vreemde handelingen van zijn personages moeten kaderen. Dat maakt dat zijn thrillers niet altijd even eenvoudig zijn om te volgen, maar whodunits moeten natuurlijk niet allemaal zo rechtlijnig zijn als een doorsnee Agatha Christie. Dat deze aanpak in de smaak valt, blijkt uit het verkoopsucces van Grangé's boeken in zowel Europa als in de Verenigde Staten.
Pas in de laatste hoofdstukken blijkt hoe geraffineerd het verhaal is opgebouwd. In een prachtig georkestreerde ontknoping laat dirigent Grangé alle plotlijntjes harmonieus samenvallen. Hoewel de Fransman wel eens beter gepresteerd heeft, is Bloeddorstige driften een thriller van formaat die ver boven de middenmoot uitsteekt. [Bie Van Giel] Hide text

In Parijs worden enkele moorden gepleegd, waarbij zelfs sprake is van kannibalisme. Jeanne Korowa is onderzoeksrechter en staat haar goede vriend en collega François Taine bij in diens onderzoek. Bij een onderzoek dat haar is toegewezen laat ze enkele personen afluisteren, onder wie zonder toestemming Antoine Féraud, een psychiater. Taine komt door een aangestoken brand om het leven. Jeanne zet heimelijk het onderzoek voort en boekt enig resultaat. Maar gezien het onwettige afluisteren kan zij niets bewijzen. Uiteindelijk krijgt zij door haar activiteiten problemen op haar werk en ze neemt vakantie op. Haar onderzoek zet zij voort. Er loopt een spoor naar Zuid-Amerika en zij volgt dat spoor op eigen kosten. Haar zwerftocht leidt haar naar de verste uithoek van Argentinië, waar zij de uiteindelijke confrontatie met het Kwaad aangaat. De auteur weet een huiveringwekkende spanning op te wekken (en houdt deze vast tot de verrassende ontknoping), mede door het gebruik van magische motieven en praktijken. Maar hij blijft daarbij strikt binnen wat reëel mogelijk is. Een uiterst boeiende thriller met een knappe plot. De misdaden van de Argentijnse junta zijn in ons land actueel. Zie ook 'La forêt des mânes'*. Kleine druk. Hide text