Twaalf jaar na 'Het dal der beloften' kwam het vijfde deel van de prehistorische romancyclus. Het verhaal dat zich circa 35.000 jaar geleden (tijdens de Würm-ijstijd) afspeelt, vertelt de belevenissen van de jonge vrouw Ayla, die opgroeit bij de stam van de holebeer, verstoten wordt, na vele omzwervingen in een onbewoonde vallei met paarden belandt en daar de man Jondalar ontmoet met wie ze, na een verblijf bij de Mammoetjagers, verder trekt. Na het overtrekken van een machtige gletsjer komen ze ten slotte aan bij de Zelandoniërs, Jondalars stam. In dit vijfde deel leven Ayla en Jondalar bij de Zelandoniërs, bewoners van de kalkgrotten van wat nu de Dordogne Vallei in Frankrijk is. Sommige grotbewoners heten Ayla van harte welkom, andere wantrouwen haar. Zelfstandig te lezen, kleurrijk, goed gedocumenteerd en vlot geschreven verhaal, waarin de prehistorische hoofdpersonen moderne gedachten en gevoelens hebben. Vele Engelse en Amerikaanse lezers waren wat teleurgesteld over dit deel (wat saai, te veel herhaling). Toch zullen velen ook dit deel zeker willen lezen. Dit is het vijfde deel van een reeks van zes, bekroond met de NS Publieksprijs, waarvan het laatste deel 'Het lied van de grotten'* net is verschenen. Vrij kleine druk en volle bladspiegel. Hide text