Was Malin in het eerste deel 'Vuurvolk'* nog de hoofdpersoon, nu is haar tweelingzusje Maggie voorbestemd om een opdracht te vervullen. Ook zij heeft een runenteken op haar hand en beschikt over magische gaven. In een wereld van (half)goden, die allerlei verschijningsvormen hebben, moet ze haar weg vinden en moeilijke keuzes maken. Veel is niet wat het lijkt, waardoor het moeilijk is om op je omgeving en op de personages die ze ontmoet, te vertrouwen. Bovendien moet de queeste in twaalf dagen worden afgerond. Het apocalyptische eind suggereert een vervolg. Voorin staat een samenvatting van het voorgaande deel, wat helpt om de gebeurtenissen weer op te halen. Ook zijn kaarten van de negen werelden en de middenwerelden afgebeeld. Met veel relativerende humor en veel vaart worden de avonturen beschreven. De personages zijn goed uitgewerkt. De sfeer verwijst naar Noorse en Griekse mythologie. De overvloed aan informatie, personages en gebeurtenissen maakt het soms lastig om de rode draad te volgen, maar dat is voor de liefhebber van fantasy geen probleem. Voor ervaren fantasylezers vanaf ca. 14 jaar. Hide text

'Runenvuur': Een schitterend spel van Noorse mythologie. Zo maakte de commentaar van Stephenie Meyer van de gekende Twillight-serie  me warm om dit boek (588 pagina’s!) te lezen. De schrijfster ervan is ook gekend van het verfilmde boek 'Chocolat', een film die me zoals zo velen wel heeft weten te bekoren.
Met de nodige dosis doorzettingsvermogen doorworstelde ik het eerste deel van dit boek. Het voorgaande ‘Vuurvolk’ heb ik niet gelezen, noch ben ik een kenner van de Noorse mythologie. Het was dus niet eenvoudig om alle personages en werelden te doorgronden. Pas vanaf pagina 183 kreeg ik een beetje een beeld over de goden (de Vanir en de Aesir) en de Anderen, wat runentekens zijn, Orde en Chaos, De Negen Werelden, Ragnarok, Droom, … Vanaf dan had ik ook door wie de hoofdpersonages zijn (Maggie Rede, Malin, Loki) zodat ik me op deze personages en hun verhaallijn kon concentreren. Voor een leek is het immers behoorlijk moeilijk de mythologie, de typische taalschat en de verhaallijn te begrijpen. Gelukkig wordt er met momenten ook op een humoristische manier verteld.
Vanaf pagina 300 begon ik het verhaal zelfs ietwat innemend en boeiend te vinden. Sta me toe om een heel korte inhoud te geven. De liefhebbers ontdekken de details door het boek zelf te lezen. Maggie Rede is het hoofdpersonage en zij zal de werelden moeten redden. Het hele verhaal is gebaseerd op tegenstrijdige gevoelens. Wie moet ze vertrouwen of wantrouwen? Wie spreekt de waarheid en wie liegt? Zal Chaos overheersen of wint Orde?
Het boek deed me soms (met de nodige nostalgie) aan 'The Never Ending Story' denken. Er wordt door het meisje op een slangenwezen gereden/gevlogen. Ze razen door Droom en gaan met een ongelooflijke snelheid vooruit. Op het einde moet er gedroomd worden om de werelden te herstellen. Elke droom betekent een nieuw stukje wereld.
Teveel uitweiden zou het ingewikkeld maken. Wat zeker is, is dat het een boek is voor geoefende tienerlezers die houden van dit genre. De doelgroep zou 13+ zijn, maar dat lijkt me wel jong om zo een ingewikkeld en dik boek aan te kunnen.
Hide text