Nina vindt het vreemd dat de schep waarmee ze de stallen wil uitmesten verdwenen is. Niemand op Paardenheuvel heeft veel oren naar haar probleem, want binnenkort start er een wedstrijd op de manege. Nina wil zelf maar wat graag meedoen en het liefst zou ze haar pesterige broer Finn flink aftroeven.
Terwijl de paardenkampen volop aan de gang zijn, traint Nina samen met haar vriendin Rozemarijn voor de wedstrijd. Tijdens een van hun buitenritten merken de twee meisjes echter een omgewoeld stuk grond op en na wat graafwerk meent Nina dat ze een bot voelt. Angstig verlaten ze de plek. Zwerft er een moordenaar rond en probeert hij zijn lijken te verbergen? Finn noch zijn vriend Koen geloven een woord van wat Nina vertelt. Als ze even later met de meisjes langs dezelfde plek passeren is er niets te zien, zelfs geen omgewoelde aarde. Wat later vinden er nog meer vreemde gebeurtenissen plaats. Nina hoort midden in de nacht hoefgetrappel op het erf en het lawaai van een kruiwagen die omver klettert. Als ze haar ouders uit hun bed jaagt, blijkt er echter niets aan de hand. Maar dan horen Nina en Rozemarijn een vreemd gebonk als ze alleen zijn op de manege…
Nina heeft het niet gemakkelijk in dit verhaal. Hoewel ze heel alert is voor allerlei vreemde zaken die op de manege gebeuren, wordt ze vaak uitgelachen en krijgt ze de bijnaam ‘Nina Drama’. Toch gedraagt ze zich dapper en door haar optreden redt ze een veulen.
Het boek is bij momenten best griezelig, maar niet alle zaken komen even geloofwaardig over. Waarom heeft de gsm geen bereik als Nina haar ouders wil waarschuwen? Laat er op dat moment nu net ook geen telefoonverbinding zijn. Vooral het gekibbel tussen broer en zus zijn levendig uitgewerkt, de dialogen tussen de andere personages zijn een stuk minder overtuigend.
Een typisch paardenboek voor meisjes, maar Joke Reijnders slaagt erin om de spanningsboog strak op te bouwen en een verrassende wending aan het slot te geven.
[Natascha Coene] Hide text

Nina en Finn wonen met hun ouders op manege de Paardenheuvel. Ze besluiten, ieder met hun vrienden, te gaan trainen voor een endurancewedstrijd, een langeafstandswedstrijd voor pony’s en paarden. Als ze met de trainingen gaan beginnen, gebeuren er vreemde dingen: er is een schep weg, een paardendeken ligt plotseling op een verkeerde plek, ’s avonds laat zijn er gekke geluiden te horen en Nina ontdekt een vreemde schedel in het bos. Als Nina en haar vriendin door omstandigheden niet aan de wedstrijd kunnen meedoen, gaan ze op zoek naar de oorzaak van de vreemde gebeurtenissen. Dit tweede deel uit de reeks 'Paardenheuvel'* biedt meer dan andere boeken van dit genre. Het is niet alleen prettig geschreven, maar bevat ook de nodige spanning. Het verhaal bevat geen flashbacks en de karakters zijn ook niet echt uitgediept, maar desondanks wordt je als lezer meegesleept. Het omslag, waarop een foto staat van een meisje met een pony, is clichématig, maar verder is dit boek voor veel meisjes, en vast ook voor jongens, beslist een aanrader. Vanaf ca. 10 jaar. Hide text