Eind 1847 stelden Karl Marx en Friedrich Engels in Brussel het Manifest van de Communistische Partij op. Geen ander boek zou de komende 150 jaar een beslissender invloed uitoefenen op de sociaal-politieke ontwikkelingen en op de loop van de geschiedenis in het algemeen. Deze studie, een bijdrage van het Instituut voor Marxistische Studies, stelt dat het Manifest op de drempel van het derde millennium nog niet aan betekenis en relevantie heeft ingeboet. Met het herstel van het kapitalisme in de vroegere Sovjet-Unie en in gewezen Oost-Europa, en de resulterende nederlagen van de communistische ideologie in zowat alle continenten, is het meer dan ooit aan de orde om terug te keren naar de bron: het Manifest. De oorzaken van deze teleurgang begrijpen is immers de voorwaarde opdat "de volgende eeuw zou verlopen in het teken van de zegevierende socialistische revolutie", aldus Ludo Martens. Ook lezers die dit zich niet terugvinden in dit vooruitzicht, of die niet in staat zijn te delen in het optimisme van de auteur, zullen niet kunnen ontkennen dat het 'Manifest van de Communistisch Partij' een van die zeldzame werken is die een vooraanstaande plaats innemen in zowel de wereldgeschiedenis als de wereldliteratuur.

De openingszin: "Een spook waart door Europa, het spook van het communisme. Alle machten van het oude Europa hebben zich tot een heilige drijfjacht tegen dit spook verbonden", klinkt na al die jaren nog steeds als klaroengeschal en geldt nog steeds als een uitdaging van alle onderdrukten aan hun verdrukkers. Op de originele tekst van Marx en Engels na bevat deze studie ook talrijke voorwoorden van beide auteurs naar aanleiding van diverse heruitgaven en vertalingen. [Staf Schoeters] Hide text

In december 1847 aanvaardde de internationale Bond van Communisten het Manifest van de Communistische Partij als zijn officiële programma. Met de tekst wilden Marx en Engels de revolutionaire arbeidersbeweging een stevige theoretische basis geven, door aan te tonen dat de ondergang van de bourgeoisie en de overwinning van de arbeidersklasse vanuit economisch en historisch oogpunt 'onvermijdelijk' zijn. De Vlaamse auteur Elvis Peeters merkt in zijn voorwoord op dat vooral de kapitalisten lessen getrokken hebben uit de analyse van Marx en Engels. Dit betekent echter niet dat het Manifest niet meer relevant is: het is een briljant geschreven tijdsdocument dat ook vandaag nog tot de politieke verbeelding spreekt. Vooral het eerste deel, waarin de auteurs de revolutionaire dynamiek van het kapitalisme beschrijven met een combinatie van fascinatie en afschuw, blijft prikkelend. Het tweede deel speculeert over de toekomstige communistische samenleving en bevat de kiem van de communistische utopie. Nieuwe editie, met een aantal eindnoten en illustraties in tweekleurendruk van Paul Verrept. Hardcover met leeslint. Hide text