Twintig jaar nadat Maxon met America is getrouwd en koning van Illea werd, is het beruchte kastenstelsel verleden tijd. Desondanks teisteren armoede en discriminatie het land, en sommige groepen dreigen zich tegen de monarchie te keren. Maxon en America bieden de bevolking afleiding in de vorm van een nieuw selectieprogramma. Hun oudste dochter, prinses Eadlyn (18, ik-figuur), zal uit 35 jongens haar toekomstige echtgenoot moeten kiezen. In dit vierde deel in de populaire Selection*-serie bewandelt de Amerikaanse schrijfster vooral gebaande paden. Net als in eerdere delen staat clichématige romantiek centraal en is het taalgebruik simpel. Het ligt voor de hand dat Eadlyns uiteindelijke keuze ook een politiek motief heeft, maar alleen een stereotype beeld van de liefde lijkt bepalend te zijn voor haar beslissing. Het verhaal mist daardoor het nodige gewicht. Gelukkig werkt het nieuwe vertelperspectief – dat van degene die selecteert in plaats van een selectiekandidaat – verfrissend, en het is prettig dat de gesloten en een tikje snobistische Eadlyn gaandeweg begint te ontdooien. Vanaf ca. 15 jaar. Hide text

Hoewel het kastensysteem door koning Maxon is afgeschaft, heerst er onrust in het Illea. Er is nog steeds geen gelijkheid onder de bevolking. Koning Maxon en zijn vrouw America besluiten dat er een nieuwe Selectie moet komen om het volk af te leiden. De verwende prinses Eadlyn - acht minuten voor haar tweelingbroer Ahren geboren en daarom troonopvolgster - heeft helemaal geen zin in een huwelijk. Voor het welzijn van haar volk is ze echter wel bereid het spelletje voor drie maanden mee te spelen. Maar dan loopt het palies plots vol met 35 geselecteerde jongemannen. Het valt Eadlyn moeilijk haar plicht te doen en te daten met de jongens om er dan voor de camera’s verslag van uit te brengen. Veel liever doet ze papierwerk samen met haat vader, het ‘echte’ werk van een leider. Toch is er een klik met enkele jongens: de vrijpostige Ean, de ‘twee’ Hale die gitaar speelt en de Finse Henri met zijn tolk Erik. Ook Kile die ze al haar hele leven kent omdat hij in het paleis woont, leert ze te waarderen. Omwille van zijn geheime passie voor architectuur wil hij zo snel mogelijk het paleis uit en daarom sluiten ze een deal. Hoewel ze in het begin van de Selectie een aantal fouten maakte, voelt Eadlyn zich steeds meer in haar sas. Wie weet slaagt toch een van de jongens erin haar hart te veroveren.

Dit is het vierde boek in Selection-reeks, die als trilogie was bedoeld. Het verhaal speelt twintig jaar later, wanneer Maxon en America – nog altijd even verliefd op elkaar – een gezin met vier kinderen hebben, waaronder een volwassen troonopvolgster. Het is een wat vreemde kortetermijnoplossing je dochter uit te huwelijken om het volk te sussen in plaats van de echte problemen op te lossen. Dit boek lijkt een remake van 'De selectie' en de geschiedenis herhaalt zich. Eadlyn vertelt het verhaal in de ik-persoon, maar ze is minder dynamisch en geloofwaardig dan America, hoewel haar invalshoek van selecterende nu wel nieuwe perspectieven opent. Doorheen haar eigen Selectie komt ze meer te weten over haar ouders en hoe zij elkaar hebben gevonden, maar dit is ouwe koek voor de lezer. De personages hebben weinig uitgediepte karakters, de relaties zijn oppervlakkig. Ondanks de romantiek vol clichés en zonder passie in een oubollige setting zal ook dit boek jonge meiden zwijmelend doen hunkeren naar onderling strijdende knappe jongens die naar hun hand dingen. Het verhaal is nog lang niet afgelopen en zo wordt deze trilogie er waarschijnlijk eentje met zes delen.

Hide text