Schrijfster Kirstin Vanlierde en tekenaar Jurgen Walschot maakten samen deze graphic poem over zwemmen, tekenen en schrijven en je daaraan overgeven, het aan te durven om alles los laten. Je verdwijnt in het water, gedicht, tekening als in een baarmoeder ('het water is baarmoeder en buik tegelijk'). Zwemmen is ook als dichten en tekenen ('in dit bad ben jijzelf het penseel') en het water geeft een veiligheid die je onzekerheden en angsten doen verdwijnen. Langzaam wordt het donker ('de nacht is jouw mantel'), in het gedicht, in het water en op de tekeningen. Weer uit het water sta je uiteindelijk 'bloot en bibberend op de rand. In twee werelden tegelijk maar nergens thuis'. Dit mooi uitgevoerde beeldgedicht dompelt je even onder in een andere wereld, een onderwaterwereld. Met mooie gouaches, het verhalende gedicht is minder, het 'verdrinkt' in de beeldspraak. Sfeervol boekje maar als geheel toch wat magertjes. Verzorgde, gebonden uitgave in oblong formaat.