Kluun is allang geen vreemde meer binnen het schrijversmilieu. Komt een vrouw bij de dokter was een groot succes, en dit bleek pas de start van een schrijverscarrière die nu al meer dan twee miljoen verkochte boeken opleverde. Klunen: 2, het vervolg op Klunen, dat in 2008 verscheen, is een verzameling van korte verhalen en columns die hij de laatste jaren schreef.
Elk stukje telt ongeveer twee à drie pagina's en is een feest om te lezen. De kenmerkende rauwe en scherpe toon is ook in Klunen: 2 present: Kluun gaat hard tekeer tegen de ergernissen van het alledaagse leven en doet dit op een heel eigen manier. Hoewel in de meeste stukjes het sarcasme en de ironie van de bladzijden spatten, is hij niet bang om zich kwetsbaar te tonen. Hij schrijft over de zaken die hem nauw aan het hart liggen, de thema's zijn veelal te vinden in zijn directe omgeving: familie, vrienden, relaties. Fictie en non-fictie, alles door elkaar. De manier waarop hij dat doet, is openhartig en schaamteloos; hij spaart niemand, ook zichzelf niet. Die openhartigheid en schaamteloosheid maken van hem een sympathiek personage, ook al is zijn sarcasme soms erg bijtend. Vele zaken zijn heel herkenbaar, hoewel de meesten onder ons ze nooit op papier zouden durven zetten. Trappen tegen heilige huisjes is één ding, een boek schrijven dat van de eerst tot de laatste pagina boeit, is iets anders. Klunen: 2 doet dit wel, en dat is de verdienste van de humor en het schrijverstalent van Kluun.
Wanneer het over zaken gaat die hem nauw aan het hart liggen, benadert hij die met een milde spot, op een plagende manier. Zo vormt zijn verzameling korte verhalen een bonte en diverse encyclopedie van zijn leven.
Het feit dat elk van de verhalen slechts twee à drie pagina's telt (uitgezonderd het kerstverhaal ‘Een zondag’, dat hij samen met Hans van der Beek schreef), maakt dit het ideale vakantieboek: licht verteerbaar en vlot weglezend, soms met weerhaakjes. De lay-out van dit boek verdient hierbij ook een pluim: het is aantrekkelijk vormgegeven en de cover (felle kleuren, gestileerde letters) prikkelt de nieuwsgierigheid.
Wie een literair hoogstandje verwacht, komt bedrogen uit. Wie daarentegen op zoek is naar een vakantieboek en Kluuns humor wel kan smaken, wacht een zeer amusante leeservaring. [Evelien Elias] Hide text

Bestsellerauteur Kluun (ps. van Raymond van de Klundert, 1964) bundelt na 'Klunen' (2008) hier in 'Klunen 2' weer columns en korte verhalen over het dagelijks leven van de auteur in de afgelopen vijf jaar. Kluun presenteert zich als een milde vorm van Jan Cremer, een schelmse vrije jongen voor wie seks, drank, schrijven, Tilburg en succes dankbare onderwerpen zijn. Dat levert tal van vermakelijke verhaaltjes op die niet meer pretenderen te zijn dan wat ze zijn. Geen literaire hoogstandjes, geen opmerkelijk inzichten of oorspronkelijke gedachten, geen stilistische vondsten, geen zinnen die je bij blijven, maar wel humor – al is die humor meer op bravoure dan op fijnzinnigheid gebaseerd. Voor een groot publiek bevat deze bundel zonder twijfel aangename lectuur. Vrij kleine druk.