De Brugse jeugdauteur Kristien Dieltiens (50) vertelt in haar nieuwste jeugdboek Ik ben nummer dertien het verhaal van kinderen die worstelen met depressieve gevoelens. Het boek werd geschreven in opdracht van Skoebidoe, de kinderservice van de Christelijke Mutualiteiten.
Kristien Dieltiens groeide op en woonde lange tijd in Edegem bij Antwerpen, maar woont sinds enkele jaren in Oedelem bij Brugge. Ze werkt deeltijds als kleuterleidster in de Brugse Steinerschool. Sinds haar debuut over het verlies van een kind, is Dieltiens sterk begaan met delicate jongerenproblemen.
Zo kaartte De Moedervlek (2002) het probleem van het seksueel misbruik aan, Bloemen op de muur (2003) verkende dan weer de wereld van een kansarm gezin en Een O om in te bijten (2004) behandelde het veel voorkomende leerprobleem dyslexie. En nu is er Ik ben nummer dertien over de verborgen wereld van depressies bij kinderen.
,,Mijn hoofdfiguur Jozefien vindt het leven maar moeilijk. Na de sc…Read more
De Brugse jeugdauteur Kristien Dieltiens (50) vertelt in haar nieuwste jeugdboek Ik ben nummer dertien het verhaal van kinderen die worstelen met depressieve gevoelens. Het boek werd geschreven in opdracht van Skoebidoe, de kinderservice van de Christelijke Mutualiteiten.
Kristien Dieltiens groeide op en woonde lange tijd in Edegem bij Antwerpen, maar woont sinds enkele jaren in Oedelem bij Brugge. Ze werkt deeltijds als kleuterleidster in de Brugse Steinerschool. Sinds haar debuut over het verlies van een kind, is Dieltiens sterk begaan met delicate jongerenproblemen.
Zo kaartte De Moedervlek (2002) het probleem van het seksueel misbruik aan, Bloemen op de muur (2003) verkende dan weer de wereld van een kansarm gezin en Een O om in te bijten (2004) behandelde het veel voorkomende leerprobleem dyslexie. En nu is er Ik ben nummer dertien over de verborgen wereld van depressies bij kinderen.
,,Mijn hoofdfiguur Jozefien vindt het leven maar moeilijk. Na de scheiding van haar ouders gaat ze in mama's geboortedorp wonen. Ze mist al vlug de drukte van de stad en het huis met uitzicht op de zoo. Ze mist papa die met zijn vriendin een kindje verwacht. En ze heeft grote heimwee naar haar vriendinnen in een klas waar ze nummer dertien is. Met dat alledaagse, herkenbare en eenvoudige gegeven wil ik de deur forceren om binnen te dringen in de wereld van een kind dat worstelt met grote mensen een depressie noemen.''
Skoebidoe, de kinderservice van de CM, berekende dat drie tot vijf procent van de kinderen een depressie doormaakt met verstrekkende gevolgen voor het latere leven. Daarom wordt bij dit boek ook een didactisch pakket geleverd voor leerkrachten uit de derde graad van het onderwijs. (LFB)
Hide text