Eureka heeft een stoïcijnse levensstijl aangenomen onder druk van haar moeder. Nadat die laatste in een ongeluk om het leven komt en zijzelf ternauwernood aan de dood ontsnapt, wordt het echter bijzonder moeilijk voor Eureka om haar tranen in bedwang te houden. Bovendien doen sommigen van haar vrienden plots wel heel erg hun best om haar aan het huilen te krijgen. Nu blijkt dat ze niemand meer kan vertrouwen, moet ook het boek dat ze van haar moeder erfde geheim blijven. In dat boek wordt verteld over een meisje dat het continent Atlantis met haar tranen liet ten onder gaan. Wanneer blijkt dat Eureka met een huilbui het verloren continent kan terugbrengen, ontdekt ze ook het bestaan van de zogenaamde kiemdragers, die de verrijzenis van Atlantis koste wat het kost willen vermijden, en er daarbij hun hand niet voor omdraaien om mensen uit de weg te ruimen die hun missie in gevaar kunnen brengen. Volgens hen zijn de bewoners van Atlantis de corruptie zelve en de oorsprong van alle kwaad.
Teardrop heeft dezelfde basis als Lauren Kates eerdere reeks 'Fallen': op het getraumatiseerde vrouwelijke hoofdpersonage rust een vloek. Een mysterieuze en aantrekkelijke jongen duikt op en steelt haar hart met zijn intense blauwe ogen. Net door de vervloeking blijkt hun liefde echter onmogelijk. Bovendien wordt het meisje dan nog eens in verwarring gebracht door een verleidelijke derde partij.
Verder wordt dit eerste deel uit Kates nieuwe reeks op eenzelfde manier opgebouwd. Net als bij 'Fallen' komen in het openingshoofdstuk de gedachten van de mysterieuze aanbidder aan bod. Spanning wordt opgewekt doordat deze jongen meer weet over de gevaarlijke situatie waarin zijn tot op dat moment nietsvermoedende geliefde zich bevindt. Hier wordt Eureka in het eerste hoofdstuk voorgesteld door Ander, de kiemdrager die haar al haar hele leven in de gaten houdt en elk klein detail over haar weet.
Volgens de achterflap komt met Teardrop een klassieke mythe tot leven. De mythologie zelf speelt in dit eerste deel echter niet zo’n grote rol. Centraal staan de liefde en de daaruit volgende verwikkelingen, overgoten met een melodramatisch sausje waardoor het geheel helaas uitmondt in een overdreven relaas. [Ilse Moens] Hide text

Eureka (17) en haar moeder raken door een vloedgolf met hun auto te water. Haar moeder verdrinkt en Eureka kan niet met haar verdriet omgaan, want ze heeft geleerd dat ze niet mag huilen. De enige twee personen met wie ze kan praten zijn haar vriendin Cat en haar jeugdvriend Brooks, alleen verandert zijn persoonlijkheid op een vreemde manier. Eureka erft een eeuwenoud boek in een vreemde taal, een steen en een medaillon. Ze vraagt zich af wat ze hiermee moet. Madame Blavatsky, de bejaarde eigenaresse van een esoterisch winkeltje, wil het boek vertalen. Dan komt er onverwacht een vreemde jongen in haar leven: Ander. Hij waarschuwt Eureka dat haar leven in gevaar is, maar ze twijfelt of ze hem wel kan vertrouwen. Spannend en sfeervol boek, geschreven in de derde persoon. De twijfels en het verdriet van Eureka zijn mooi beschreven, waardoor zij zich ontwikkelt tot een round character. Het decor van Louisiana draagt bij aan de mysterieuze sfeer. Van de auteur van de serie 'Fallen'*. Deze roman met een vleugje romantiek en een zinderend slot met horror-elementen maakt nieuwsgierig naar het volgende deel. Vanaf ca. 15 jaar. Hide text

Al heel zijn leven moet Ander een meisje, Eureka, observeren en bespioneren. Ander is een Kiemdrager. Kiemdragers beschouwen zich als ‘opzichters van de mensheid’. Zij moeten ervoor zorgen dat de Apocalyps niet plaatsvindt. Eureka zou wel eens voor deze Apocalyps kunnen zorgen. De Kiemdragers willen geen risico meer nemen en Ander krijgt de opdracht haar te doden. Door het opwekken van een vloedgolf op het moment dat moeder en dochter over de brug rijden, moet hij deze klus klaren. Zo zal hun dood op een ongeval lijken. Maar Ander twijfelt. Hij ziet geen kwaad in het meisje dat hij al heel zijn leven kent en waar hij stiekem verliefd op geworden is. Ander is in tweestrijd. Redt hij de wereld, of redt hij het meisje. Ander kiest voor de laatste optie. Maar voor haar moeder is het te laat.
Eureka herinnert zich van het ongeval niet veel meer. Maar ze blijft met een vreemd gevoel achter. Alleen bij haar boezemvriend Brooks vindt ze steun tijdens deze donkere periode. Wanneer Eureka op een dag in haar auto wordt aangereden door een jongen die Ander heet, verandert alles. Alles aan Ander is mysterieus. En ook al kent Eureka de jongen niet, ze voelt zich goed bij hem, net alsof ze elkaar al heel lang kennen. Ander komt Eureka waarschuwen dat haar leven in gevaar is. Eureka snapt er niks van. Wanneer ze een mysterieus boek van haar moeder erft, geeft dat haar leven een heel andere wending. Een regeltje dat haar moeder haar ooit ingeprent heeft, ‘Nooit huilen’, krijgt wel een heel bijzondere betekenis!
Dit verhaal is zeer vlot geschreven. De mythe van Atlantis, de verdronken stad, vormt de basis van het verhaal. Het bevat de nodige ingrediënten om er een goed, fijn om te lezen, verhaal van te maken. Je hebt het mysterieuze verhaal dat zich afspeelt tussen Ander en Eureka. Een verhaal waarin ook Brooks, de boezemvriend van Eureka, een heel belangrijke rol zal spelen. De rivaliteit tussen de twee jongens brengt ook de nodige vragen en twijfels naar boven, wat je doet doorlezen.
De voorwerpen die Eureka van haar moeder erft, blijken een poort te openen naar een hele nieuwe wereld. Een wereld waarvan Eureka zelf uiteindelijk blijkt deel uit te maken. Je wil ontdekken wat er in het boek staat dat Eureka heeft geërfd. Je wil zelf kunnen lezen wat erin staat.
Dit boek zit vol goede verhaallijnen. En toch mis ik iets wat ervoor zorgt dat ik niet sta te popelen om het volgende deel te lezen. Ik lees het boek teveel van op een afstand. Ik geraak niet genoeg betrokken bij het hoofdpersonage, waardoor het gewoon een leuke film lijkt te worden die zich afspeelt in mijn hoofd. Niet meer, maar ook niet minder.
Hide text