Marcel Wauters (1921–2005) speelde een belangrijke rol in het literaire experiment dat zich ontwikkelde in en rond het tijdschrift Tijd en Mens. In de bloemlezing Waar is de eerste morgen? (1955) verzamelde Jan Walravens, zelfverklaarde woordvoerder van de Vlaamse Vijftigers, de belangrijkste dichters rond Tijd en Mens en enkele andere periodieken. Volgens Walravens was Wauters daar zonder twijfel één van. Andere generatiegenoten die in de programmatische anthologie aan bod komen, zijn onder anderen Hugo Claus, Ben Cami, Albert Bontridder en Remy C. van de Kerckhove. Zijn literaire debuut maakte Wauters met er is geen begin en geen einde. De bundel is uitgegeven in de bescheiden reeks van het tijdschrift Tijd en Mens en verscheen in 1950. De editie presenteert naast het debuut de poëzie en het proza die Wauters in de jaren vijftig en zestig in apoteek, anker en zon, hipoteek, nota’s voor een portret/wit tegenbericht en als de nachtegaal toeslaat heeft gebundeld. In Wauters’ oeuvre valt affiniteit op met werk van Louis Paul Boon, Paul van Ostaijen en Gaston Burssens. Verder zijn raakvlakken te constateren met andere schrijvers rond Tijd en Mens, met name Ben Cami en Maurice D’Haese. het is niet al lood wat blinkt leerde klaar en duidelijk het experiment maar de vraag blijft gesteld: waar is de poëzie De veelheid en de geschakeerdheid van Wauters’ literaire oeuvre zijn door Louis Paul Boon opgemerkt. In de kroniek van het Nieuw Vlaams Tijdschrift schrijft de criticus in 1951 dat Wauters ‘[a]ls artist, als ontginner van wat in onze poëzie totaal onbekend was, boven elke vergelijking [stond]’. Boon hoopte dan ook dat er ‘geen begin of geen einde zal komen aan Wauters’ vervaardigen van verzen’. Met deze deeleditie wordt het experimentele literaire werk van Wauters weer beschikbaar gesteld. De reeks Experimentele literatuur in Vlaanderen wil het werk van Vlaamse auteurs na de Tweede Wereldoorlog en in het bijzonder de literaire productie in de jaren vijftig en zestig opnieuw onder de aandacht brengen. De klemtoon ligt op schrijvers die tot de groepen rond Tijd en Mens, De Tafelronde, Gard Sivik en andere avant-gardeperiodieken in die periode worden gerekend. Na Naakt als glas. De Tijd en Mens-poëzie van Albert Bontridder is de editie Wauters het tweede deel.