Alleen op zee bestaat uit twee delen. In het eerste deel vertelt Arthur Hobhouse (ik-figuur) zijn levensverhaal. Na de dood van zijn ouders in Engeland tijdens de Tweede Wereldoorlog wordt hij naar Australië gestuurd. Arthur en een vriend Marty ontsnappen uit het opvanghuis, waar ze slecht behandeld worden. Gelukkige en ongelukkige periodes wisselen elkaar af. Ze werken in de scheepsbouw. Met zijn dochter spreekt Arthur later af dat ze samen naar Engeland varen op zoek naar Kitty, de zus die Arthur daar moest achterlaten. In het tweede deel vertelt dochter Allie (ik-figuur) hoe de tocht over de oceanen naar Engeland verliep. Het boek leest vlot en is met liefde geschreven, al toont de verteller zich soms wat braaf. In het stuk van Allie komen e-mailfragmenten voor. In een nawoord staat een korte historische toelichting over Britse weeskinderen na de Tweede Wereldoorlog. De oorspronkelijke titel: ‘Alone on a Wide Wide Sea’* is een dichtregel, waarbij ‘the sea’ niet alleen voor de zee staat, maar voor het hele leven. Vanaf ca. 13 jaar. Hide text

Rasverteller Morpurgo schreef weer eens een verbluffend verhaal dat historie koppelt aan spannende en meeslepende avonturen. Hoofdpersoon Arthur Hobhouse is een van de vele Britse weeskinderen die na de tweede wereldoorlog gescheiden worden van hun familie en naar Australië gestuurd worden. Alle identiteit wordt van hen afgenomen en in Australië zullen zij moeten zien te overleven en deze beetje bij beetje weer op te bouwen. In het eerste deel van dit boek vertelt hij op zijn vijfenzestigste zijn verhaal, dat begint op zijn zesde. De eenzame boottocht richting Australië vol hoop waar hij Marty ontmoet, een vriend voor het leven; het helse leven in Australië op de boerderij van predikant Bacon met vele andere wezen; zijn vlucht met zijn vriend Marty en de vele gelukkige jaren erna bij de kranige Megs Molloy; zijn eerste gelukkige jaren op eigen benen als jongvolwassene in Sydney op de werf van mijnheer Dodds; de confronterende jaren van ellende in Viëtnam als soldaat tijdens de oorlog; de ellendige zwerfjaren erna die gedomineerd worden door de alcohol en de jaren van geluk die daarop volgen waarin hij een gezinsleven uitbouwt met de sterke Zita en hun dochter Allie. Door een fatale hersentumor stopt zijn verhaal op het moment dat hij met zijn dochter terug naar Engeland wil varen met hun zelfgebouwd zeilschip, om daar Kitty te gaan zoeken. Maar Allie neemt het hier van hem over. In deel 2 vertelt zij haar verhaal: hoe zij in haar eentje de woeste zeeën trotseert en naar Engeland vaart. Dit waarachtige levensverhaal met de wijde zee als metafoor voor het leven met al zijn ups en downs, heeft alle elementen in zich om een gedegen klassieker te worden: spanning, afwisseling, gelaagdheid en een meeslepende psychologische onderbouw. Het vertelstandpunt in de beide delen geeft zowel Arthur als zijn dochter Allie de mogelijkheid om herinneringen op te halen en tegelijkertijd te reflecteren over de exactheid ervan. De vervlogen kindertijd vermengt zich met de huidige (jong)volwassenheid. Ook mooi hoe in deel 2 Arthur voortdurend aanwezig blijft als kracht. Zo blijft het zijn verhaal, heroïsch gerealiseerd door zijn dochter. Morpurgo vermijdt vakkundig alle valkuilen van de sentimentaliteit en creëert personages van vlees en bloed waarmee je je als lezer moeiteloos identificeert. De verschillende elementen die voortdurend terugkomen als een rode draad doorheen zijn leven, stuwen het verhaal voort: de verloren zus Kitty (Heeft zij echt bestaan of is zij een verzinsel?), het gelukssleuteltje dat zij hem destijds gegeven heeft, het liedje 'The London bridge is falling down' en het heldendicht 'De ballade van de oude zeeman'. Bladzijde na bladzijde en hoofstuk na hoofdstuk leef je mee en verlang je naar een goede afloop. Maar eens je het boek gelezen hebt, overvalt je de spijt dat het verhaal afgelopen is.
Hide text