Aan de hand van een verhaal over de verhuizing van Max wordt verteld hoe hij zijn oude vrienden mist en op zoek gaat naar nieuwe. Het verhaal is geschreven om ouders en begeleiders de kans te geven om thema's als vriendschap, ruzie en jaloezie met kinderen te bespreken. Daardoor komt het verhaal niet echt uit de verf. De opgevoerde vriendjes blijven vlak en worden slechts even genoemd: ze beleven samen geen avonturen, het blijft slechts bij beschrijvingen. De vele adviezen komen regelmatig over als 'de moraal van dit verhaal'. Zeker wanneer verteld wordt wat je moet doen, als je ruzie hebt en hoe je vrienden krijgt (luister goed; zoek uit wat ze denken en voelen; zit niet voortdurend te mopperen). Het verhaal wordt vanuit Max verteld, maar wanneer er adviezen gegeven worden, is er ineens sprake van een ik-figuur. Het verhaal is geïllustreerd met groot uitgevoerde kleurentekeningen. Aan het einde van het boek worden er suggesties voor spelletjes en een 'handleiding' voor begeleiders gegeven. Als (voor)leesboek minder geslaagd; als aanleiding om met kinderen vanaf ca. 4 jaar te praten over het thema vriendschap een aardig hulpmiddel. Hide text