Mijn eigen ster
×

Mijn eigen ster
Reviews
Het opvallendst op de illustraties is het jongetje met zijn vollemaangezicht. Op de eerste prent zie je hem staan staren naar een reusachtige sterrenhemel. Net als dat jongetje op zijn spillebeentjes zijn ook de bomen en de schaduwen op een expressieve manier vertekend. Verder speelt de illustrator een spel met de afstand: als het jongetje in een boom klimt, zoemt de camera steeds meer in. Verrassend zijn ook de rijke kleuren die fel contrasteren met het wit op sommige pagina's.
Het eenvoudige verhaal vertelt over een jongetje dat zoveel van de sterren houdt, dat hij er een voor zichzelf wil als vriend. Om er een te vangen, staat hij heel vroeg op. Hij wacht vreselijk lang, probeert zo hoog mogelijk te komen en wil er zelfs met zijn raket naar toe (maar de benzine is op, hij is er dinsdag nog mee naar de maan gevlogen). Hij wacht opnieuw en dan valt er plots een ster. Het jongetje loopt naar de zee, en jawel, daar vindt hij wat hij zocht. Voor de (volwassen) kijker is het duide…Read more
Het eenvoudige verhaal vertelt over een jongetje dat zoveel van de sterren houdt, dat hij er een voor zichzelf wil als vriend. Om er een te vangen, staat hij heel vroeg op. Hij wacht vreselijk lang, probeert zo hoog mogelijk te komen en wil er zelfs met zijn raket naar toe (maar de benzine is op, hij is er dinsdag nog mee naar de maan gevlogen). Hij wacht opnieuw en dan valt er plots een ster. Het jongetje loopt naar de zee, en jawel, daar vindt hij wat hij zocht. Voor de (volwassen) kijker is het duide…Read more
Copyright (c) Vlabin-VBC
Een jongetje wil graag vriendjes zijn met een ster. Die staat echter hoog aan de hemel. Hij probeert hem de vangen met de reddingsboei van zijn vaders boot (te zwaar), hij kan er niet in zijn raket naartoe (benzine op) en de meeuw wil hem niet helpen. Dan ziet hij een ster in het water drijven (maanlicht of een zeester?) Hij wacht tot deze op het strand aanspoelt en heeft dan zijn eigen ster. Kalm wordt het verhaal verteld in een taalgebruik dat al door jonge peuters begrepen kan worden. Grote waterverftekeningen in warme, heldere tinten tonen de gebeurtenissen. Jammer dat het jongetje niet zo aantrekkelijk is afgebeeld: heel groot hoofd, een plat lijf, twee stokjes als benen en geen voeten. De wereld om hen heen is tamelijk minimalistisch met bomen waarin vierkante vlakken blad en kleur aangeven. De tekst is gedrukt in een quasi schrijfletter; deze staat onder, boven of in de platen. Verzorgd uitgegeven, vierkant prentenboek waarin fantasie en werkelijkheid dooreen lopen en dat gesch…Read more
-
Oliver Jeffers