Dit themanummer van het tijdschrift Indische Letteren is gewijd aan Hella S. Haasse (Batavia 1918-Amsterdam 2011). De werkgroep Indische Letteren heeft de meeste bijdragen van de deelnemers aan het symposium dat aan haar was gewijd in deze uitgave opgenomen. De schrijfster schreef relatief weinig romans en verhalen over het voormalig Nederlands-Indië, maar deze bereikten wel een groot publiek. Haasse was gefascineerd door het Indische landschap, met name dat van Java. Zelf zegt ze dat Java haar innerlijk landschap is. Desondanks wordt Haasse door Tjalie Robinson en Rob Nieuwenhuys geen Indische schrijfster genoemd. Zij is immers als kind van puur totok ouders in Indië opgegroeid in een zeer bevoorrechte klasse. Haar milieu had nauwelijks of geen contact met de doorsnee Indische samenleving. Hierdoor voelt de schrijfster zich als het ware door de Indische gemeenschap voor de tweede keer verbannen. De uitgave geeft een goed en helder overzicht van deze schrijfster en haar Indische werk. Het is voorzien van vele foto’s uit de privé albums van de schrijfster. Hide text