Twintig jaar zijn verstreken sinds de gebeurtenissen uit La Belle Sauvage, en bijna tien jaar nadat we Lyra en de liefde van haar jeugd, Will, achterlieten op een bankje in de botanische tuin in Oxford, aan het slot van de magistrale Noorderlicht-trilogie van Philip Pullman. In dit nieuwe, ongelooflijk spannende boek treffen we Lyra Zilvertong, voorheen Lyra Belacqua, weer. Ze is twintig en wordt gedwongen de relatie met haar daemon Pantalaimon te herzien op een manier die ze zich nooit had kunnen voorstellen. Malcolm, ooit een jongen op een boot met de missie Lyra als baby uit de overstroming te redden, is uitgegroeid tot een man met een sterk plichtsbesef. Hun wereld is tegelijkertijd vertrouwd en ongewoon, en ze moeten op reis, dwars door Europa en Azië, op zoek naar alles wat verloren is: een stad die beheerst wordt door daemonen, een geheim midden in de woestijn en het mysterie van het ongrijpbare Stof. Het geheime bondgenootschap is zowel een grootscheeps avontuur als een beschouwing van wat het betekent om mens te zijn, op te groeien en de wereld om ons heen te begrijpen: een waarachtig boek voor onze tijd. Philip Pullman (1946) is een van de 'vijftig grootste Britse schrijvers na 1945' (The Times). Zijn Noorderlicht-trilogie werd vertaald in 40 talen, en er werden meer dan 17 miljoen exemplaren van verkocht. Pullman woont in Oxford. 'Pullman heeft een fantasiewereld gecreëerd die nog bevredigender is door de scherpte en het stilistisch vernuft.' THE GUARDIAN 'Pullmans verhaal stemt tot nadenken. (...) Het boek behandelt op elegante wijze maatschappelijke vraagstukken, van de Europese vluchtelingencrisis tot feiten in het posttruth-tijdperk. En Pullmans proza is zoals altijd bevredigend.' THE TIMES Over La Belle Sauvage (Het boek van Stof, deel I): 'Niet veel dingen zijn de moeite waard om zeventien jaar op te wachten _ Het boek van Stof is dat wél.' THE WASHINGTON POST 'Het universum dat Pullman wederom schept is een prachtige prestatie. Voor nu is het wachten op zijn volgende werk.' THE NEW YORK TIMES 'Alles wat Pullman schrijft is het waard om te lezen.' THE DAILY TELEGRAPH