Hoofdrolspeelsters in De laatste brief zijn drie dames: journaliste Frankie Bard, hoofd van het postkantoor Iris James, en doktersvrouw Emma Fitch. Alweer een vrouwenroman dus, zal u denken. Wel, ja en neen. Want dit boek is absoluut niet de zoveelste Bridget Jones-adaptatie en het is zeker geen feelgoodroman. Dit boek van Sarah Blake gaat juist over een moeilijke periode in het leven van deze drie vrouwen, al is het voor alle drie op verschillende terreinen, én het verhaal speelt zich af van het najaar 1940 tot de zomer 1941, aan het begin van de Tweede Wereldoorlog dus. Iris James is net benoemd tot hoofd van het postkantoor in Franklin, Massachusetts. Ze is een alleenstaande vrouw van veertig die zichzelf en haar job zeer ernstig neemt. Emma is net met haar kersverse echtgenoot Will Fitch naar Franklin verhuisd. Hij keert hiermee terug naar zijn geboortedorp, waar hij wil goedmaken wat zijn vader er ooit verprutst heeft. Beide dames luisteren dagelijks naar Frankie Bard, een Amerikaanse radiojournaliste die vanuit Londen verslag uitbrengt over de oorlog.
Voorlopig blijft de oorlog ver weg van Amerika. Hier en daar gaan enkele jongens vrijwillig naar Europa om er te vechten, maar verder blijft de oorlog een verhaal op de radio. Na een zware bevalling waarbij een patiënte van dokter Fitch sterft, besluit deze echter naar Londen te gaan om er te helpen de gewonden te verzorgen. En dan kruisen de levens van de drie dames elkaar. Fitch bezorgt Iris een brief die ze Emma moet overhandigen als hij zou sterven. Intussen vraagt hij haar ook om zijn Emma in het oog te houden. Emma haalt elke dag een brief uit haar brievenbus op het postkantoor en vraagt Iris ook telkens om er één te versturen. En aan de andere kant van de wereld, tijdens een bombardement, ontmoeten Frankie en Will elkaar in een schuilkelder.
In dit vrij lijvige boek gebruikt Blake een meeslepende schrijfstijl, met uitgebreide beschrijvingen, die het hele gebeuren erg visueel maken. De roman is echter geen oorlogsroman, en dat was ook niet de bedoeling van de auteur, zoals ze zelf aangeeft in ‘Het verhaal achter het verhaal’, een extraatje achteraan in het boek. ‘Ik besefte dat ik een oorlogsverhaal wilde schrijven dat niet plaatsvond op het slagveld, maar ons langs de randen van een oorlogsfoto of nieuwsverslag liet kijken, naar de ogenblikken net voor of na dat wat we lezen, zien of horen.’ In dit opzet is ze zeker geslaagd. En toch komt ook de gruwel van de oorlog in een aantal hoofdstukken erg tot uiting, bijvoorbeeld wanneer Frankie met de trein door Europa reist en middenin de gruwel van vluchtende joden terechtkomt. [Kelly Loos] Hide text

In het door oorlog geteisterde Europa van 1940 en 1941 probeert radiojournaliste Frankie Brard het echte verhaal te brengen van de Blitz in Londen en later over de (joodse) vluchtelingen die door Europa reizen. Op die manier probeert ze de Amerikanen ervan te overtuigen hoe ernstig de situatie in Europa is. Tegelijkertijd speelt het verhaal van Iris, een sterke vrouw, cheffin van een postkantoor in Massachusetts, en het doktersechtpaar Emma en Will Fitch. Will reist naar Europa af om te helpen, mede n.a.v. Frankies radioverslagen. Op onverwachte wijze komen de levens van deze mensen in de loop van en aan het einde van het boek bij elkaar. Aangrijpend debuut van de Amerikaanse schrijfster (1960) dat de lezer niet toestaat blasé te zijn over de vreselijke verhalen uit die tijd. Achterin een verantwoording van de auteur. Formaat tussen paperback en pocket. Kleine druk.