Poes Teun woont al een tijd in de tuin van Klaas, hij leeft van het brood dat Klaas voor de kippen strooit. Op een onbewaakt moment glipt de hongerige kat door het open raam en eet de spekjes van Klaas op. Gelukkig is Klaas een goedige man, en zo krijgt Teun een baas. Dit deel van de reeks 'samenleesboeken' van 'maan, roos, vis' is zowel vanuit perspectief als visueel tweeledig. Op de linkerpagina staat de tekst voor de beginnende lezers (AVI 2) binnen de illustratie, gedrukt in een groot, schreefloos lettertype, met een ruime interlinie en vanuit de focus van Teun. Op de rechterpagina staat de tekst voor de gevorderde (volwassen) lezer (AVI 5) gedrukt in een kleiner letterype en met langere zinnen vanuit het perspectief van Klaas. De laatste twee pagina’s bevatten een doorlopende tekening. Krijt- en aquareltekeningen in een verrassend perspectief op de linkerpagina's; enigszins karikaturale figuren: poes Teun met een lange steeltjesnek en druppelvormige ogen, Klaas met flaporen en een aardappelneus. De rechterpagina’s wisselen van kleur. In plaats van paginering heeft de linkerbladzij een omcirkeld mager kattenkopje, rechts een welgedane streepjeskat. Vanaf ca. 7 jaar. Hide text

Teun is een klein mager katje met grote honger. Vanuit zijn boom in de tuin van boer Klaas ziet hij hoe deze een boterham met spek klaarmaakt voor zichzelf. Wanneer boer Klaas even verdwijnt, grijpt Teun zijn kans. Maar Klaas krijgt hem te pakken. Een zeer mager verhaaltje dus, dat nog stroef geschreven is ook. En de illustraties zijn echt niet geslaagd. Enige lichtpunt is dat het principe van het samenleesboek in dit geval wel erg goed ingevuld is. Het principe is gekend: beginnende lezers kunnen aan de slag met korte stukjes tekst op AVI-2-niveau op de linkerbladzijde, de ouder leest de rechterpagina. Of ook grote broer of zus, op voorwaarde dat die AVI-5 al onder de knie heeft. In de meeste samenleesboekjes loopt de tekst gewoon door. Hier geeft de linkerpagina telkens het standpunt van de kat, de rechter dat van de boer, zodat je als het ware ook een rolverdeling krijgt tussen beide lezers, wat de opdeling van de tekst een heel natuurlijk karakter meegeeft.