Aap, Krokodil en Kip denken dat de maan het koud heeft op deze frisse winternacht. Ze willen hun das, muts en wanten afstaan, maar de maan staat hoger dan gedacht. Gedrieën blazen ze de wolken naar de maan die dan de vormen van das, muts en wanten aannemen. De antropomorfe personages zijn aansprekend. Ten opzichte van de oorspronkelijke uitgave uit 2003 en de daaropvolgende herdrukken is de gewijzigde tekst nog ritmischer en puntiger. Zinnetjes die op de platen te zien waren, (bv. ‘Aap klimt op zijn hoofd’) zijn weggelaten. De korte, afgemeten zinnetjes hebben veel zeggingskracht, waarbij ook de humor niet ontbreekt. De geschilderde illustraties zijn elementair en van een dikke belijning voorzien. Details ontbreken, maar niet de vindingrijkheid in de warmte uitstralende prenten. De kleuren in deze nieuwe uitgave zijn licht opgefrist en hebben een meer heldere kleurstelling. Jan Jutte kreeg voor de illustraties in 2004 zijn derde Gouden Penseel. Sjoerd Kuyper ontving in 2012 voor zijn gehele oeuvre de Theo Thijssen-prijs. Een mooi, sprookjesachtig, dromerig prentenboek, waarin het koude winterseizoen hartverwarmend wordt beschreven en geïllustreerd. Vanaf ca. 4 jaar. Hide text

Dat de maan een dankbaar thema is voor prentenboeken, weten we dankzij titels als ‘Ik wil de maan’ en ‘Papa, pak je de maan voor mij?’. Die maan, die zo dichtbij lijkt, maar toch onbereikbaar ver van ons verwijderd is, vormt ook het onderwerp van ‘Een muts voor de maan’, een boek dat een eerste druk kende in 2003 en het daaropvolgende jaar bekroond werd met een Gouden Penseel. Verdiend uiteraard, want de eenvoudige, doch expressieve tekeningen van Jan Jutte ondersteunen perfect de dito tekst van Sjoerd Kuyper. Aap, Krokodil en Kip vinden dat de maan wat stilletjes is door de kou. Dat kan wel opgelost worden: Kip staat graag haar muts af. Maar wat ze ook proberen; ze geraken niet tot bij de maan. Door echter flink te blazen drijven er wolkjes naar de maan, zodat het lijkt alsof die een sjaal, wanten en een muts heeft aangekregen. Missie geslaagd dus en iedereen tevreden! Een eenvoudig verhaaltje, dat door de fijne humor – de dieren laten Krokodil leeglopen om door het kattenluikje te kunnen en blazen hem daarna weer vol – kinderen zeker weet aan te spreken. Het leuke einde – de dieren vallen in slaap en dromen een avontuur – laat de kinderlogica en -fantasie toe om te bedenken of dit prentenboek al dan niet een droom is. Terechte herdruk dus.

Hide text