Na vijf dagen scheppen is God (spijkerbroek, T-shirt, blauw schort, grijze baard en ronde bril) moe en neemt hij zich voor om de volgende dag te gaan spelen. Hij maakt een boomhut (net zoals de vogels), maar er is niemand om de boomhut aan te laten zien; hij maakt een zeilboot die kan drijven, maar er is niemand om dat aan te laten zien! God is eenzaam: hij heeft geen vrienden. Dan krijgt hij een idee: hij kan ze zelf maken! Hij gaat aan de slag en is pas tevreden als hij er een aantal gemaakt heeft uit klei, gebakken in de vulkaan, in verschillende kleuren. En "...God zag dat het goed was…" Het bekende bijbelverhaal is in een verrassend nieuw jasje gestoken: oblong formaat, aan de lange kant gebonden, op de pagina aan de ene kant staat de tekst (groot, duidelijk, schreefloos, goede witspiegel, begrijpelijk Nederlands), op de pagina aan de andere kant staat een prachtige, geschilderde prent met af en toe een collageachtige toevoeging. Uitgave om zelf te lezen (hoger technisch leesniveau nodig), om voor te lezen of om te gebruiken als startpunt voor een gesprek zowel thuis als op school. Prachtige uitgave die door zijn verrassende vormgeving God een gezicht geeft en het verlangen naar vriendschap universeel maakt! Vanaf ca. 5 jaar. Hide text

Het is het einde van de vijfde dag. God is moe en gaat zitten. Hij is tevreden over zichzelf. Morgen is er een nieuwe dag. Met een goed humeur ontwaakt God op de zesde dag. Met emmer en schop gaat hij aan de slag om een zandkasteel te bouwen. Maar na wat heen en weer gezeul, bekruipt hem het gevoel dat hij zijn spel graag met iemand wil delen. Er is echter niemand. Hij heeft aan alles gedacht, maar vrienden heeft hij niet. Vervolgens verzint hij allerlei dingen om te doen, maar de eenzaamheid blijft. God mist gezelschap. Vindingrijk als hij is, gaat hij weer aan de slag. Algauw boetseert hij zwarte, witte en bruine vrienden, hij noemt ze: mensjes. Het is een fris idee om God te zien als een kind dat eenzaam is en vriendjes wil maken. Het ontbreken van mystiek wordt vervangen door een menselijk beeld dat heel toegankelijk is en tezelfdertijd prikkelt en warm aanvoelt. Dat de boodschap van naastenliefde en het verlangen naar contact in het hele verhaal doorschemert, mag in geen geval een bezwaar zijn. De tekst is overal fris als de dauw van de nieuwe dag die God maakt. En Schamp vult aan, onderbreekt, maakt zijn verhaal in dat van Mortier. Beide geloven ze in hetzelfde. Namelijk dat creativiteit oude dingen opnieuw kan doen glimmen als nieuw. De prenten zijn overwegend geschilderd, hier en daar opgehoogd met een fotografisch element. Heel speels is dat het boek begint en dan weer stilvalt. Als de trailer voor een film. Even een proefje voor het grote werk lijkt het. Want eigenlijk is alles er al op de vijfde dag, enkel de mens ontbreekt. De zesde dag dient om dat gemis te lokaliseren en het vervolgens in te vullen, te creëren als het ware. Hoewel het boek op portretwijze gebonden is, is het gedrukt op landschapswijze. Je moet het boek dus draaien en van je weg bladeren als je het wil lezen. Dit werkt een tikkeltje tegendraads. De lay-out is sober en verzorgd. De kleine illustraties bij de tekst maken het helemaal af. Een pluim voor dit originele boek en voor De Eenhoorn die zoveel talent kon bundelen!
Hide text