Dit is een essayistisch pleidooi voor een positieve en bewuste houding voor de persoonlijke omgang met het ouder worden, die sterk afwijkt van de vrij gangbare houding die ouder worden vooral identificeert met zorgen en problemen. De bepleite houding wordt gelatenheid genoemd. De auteur (1953) is succesvol publicist in Duitsland. Hij studeerde filosofie en geschiedenis en is hoogleraar filosofie aan de universiteit van Erfurt. Van zijn hand verschenen verschillende ook in het Nederlands uitgebrachte boeken, waaronder de veelgelezen 'Filosofie van de levenskunst' (2001). Hij hekelt de ideologie van de eeuwige jeugd: men moet niet altijd alles willen beïnvloeden, maar juist ook dingen op hun beloop laten. Hij bespreekt prettig en aansprekend de vele aspecten van het ouder worden: de rol van vriendschap en liefde, de omgang met lust en verlangen, het belang van gewoonten en het zicht op de dood. Hij betoogt dat de houding van gelatenheid kracht geeft in eigenlijk elke levensfase. Een inspirerend juweeltje over hoe we zelf ons persoonlijk mens-zijn optimaal tot zijn recht kunnen laten komen. Hide text