Na zijn emeritaat als hoogleraar theoretische biologie aan de VU houdt de auteur zich bezig met voortdurend publiceren van zijn persoonlijke meningen over gezondheidszorg in het algemeen en psychiatrie in het bijzonder. Te noemen zijn 'Nieuwe wegen voor de geneeskunde' (2008)*, 'Nieuwe wegen voor de psychiatrie' (2010)** en nu eigenlijk weer een identiek boek. Hij geeft een persoonlijke visie op psychofarmaca, migrainemedicatie en antibiotica; op alle slechte kanten van de farmaceutische industrie; op de gangbare ziekteclassificatie in de psychiatrie; op ADHD, migraine en het chronische vermoeidheidssyndroom; op criminaliteit; politie; politici enzovoorts. Positiever is hij over verandering van voeding, gebruik van antivirale middelen, de invloed van het dag- en nachtritme en het op de markt komen van nog niet-geregistreerde geneesmiddelen. Hij citeert veel en selectief uit zeer diverse wetenschappelijke artikelen. Net als bij de vorige boeken blijft onduidelijk waar de doelgroep voor dit boek gezocht moet worden. Voor wie de vorige boeken gelezen heeft, biedt dit boek nauwelijks nieuws. Hide text