Ondanks zijn gevorderde leeftijd blijft Woody Allen (geboren in 1935, niet zoals in de flaptekst staat in 1953) zeer productief. Jaarlijks brengt hij een film uit, daarnaast heeft hij tijd voor het schrijven van korte komische verhalen, voornamelijk voor 'The New Yorker'. In 'Louter anarchie' (zijn eerste bundel in 25 jaar) zijn achttien van die verhalen opgenomen. Allen legt in zijn proza een voorkeur voor slapstick aan de dag: mensen met rare namen (e. Coli Biggs, Mike Umlaut, Arthur Apin) raken in groteske situaties verzeild. Een van de (schlemielige) vertellers wordt benaderd om een musical te financieren, 'Fun de sciècle', waarin een tapdansende Franz Kafka voorkomt. Allen kiest Manhatten als setting voor een Russische tragedie: een echtpaar roept een Dostojevskiaans noodlot over zichzelf af als de driejarige Mischa niet wordt aangenomen op een prestigieuze peuterschool. De stilistisch zeer verzorgde kolderverhalen zijn vindingrijk vertaald ('levensgesel' voor wederhelft) en ontlokken de lezer regelmatig een schaterlach. Zeer aanbevolen. Normale druk. Hide text