Het Nederlandse meisje Fraukje groeit uit tot rijkste koopmansvrouw van Stavoren. Ze is erg materialistisch ingesteld ondanks waarschuwingen van priester Bertram. Schipper Foeke, die ook als volwassene verliefd op haar blijft, moet het allermooiste op aarde voor haar gaan halen. Zijn keuze valt op goudgele graankorrels uit het land 'waar de (opgaande) zon de velden een gloed geeft waaraan je je ziel kunt warmen'. Fraukje echter heeft hier weinig begrip voor en verbreekt definitief hun hechte band. In de epiloog ziet de lezer Fraukje tot bittere armoede vervallen. Foeke wordt uiteindelijk in het oosten een gelukkige echtgenoot en huisvader. Begrippen als hebzucht, trots, liefde, loyaliteit en geluk worden in begrijpelijke bewoordingen vertolkt. De gevoelens en gedachten van Foeke en Fraukje blijven inleefbaar, ook als ze volwassenen zijn geworden. Dialogen, korte zinnen, fladderzetsel en de verdeling in hoofdstukken verhogen de leesbaarheid. Poëtische schrijfstijl. Eenvoudige zwart-wittekeningen van wandtegeltjes verhogen de authenticiteit van de legende. Sprookjesachtige, surrealistisch aandoende omslag. Vanaf ca. 10 jaar. Masquer le texte