Meneertje Kokhals wil op een dag iemand gelukkig maken. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan want niemand blijkt hulp nodig te hebben. Uiteindelijk ziet hij een aardige man met een witte stok. Terwijl meneertje Kokhals de blinde man door het drukke verkeer loodst, praat die erop los. De man is gelukkig als hij veilig aan de overkant raakt, maar is meneertje Kokhals nu gelukkig? Het goedige en wat naïeve meneertje Kokhals krijgt geen echt contact met de blinde man. Die is vooral bezig met zichzelf en debiteert algemeenheden. Meneertje Kokhals blijft even eenzaam als tevoren achter. De eenvoudige, directe tekst en de tegenoverliggende illustraties vormen samen het verhaal. Op de schilderijen in pasteltinten vallen vooral de emoties in de mimiek en de lichaamstaal op. De humor in de aquarellen verzacht de eerder neerdrukkende sfeer van het verhaal. Dit is al het vierde boek over het goed menende, maar wat zielige meneertje Kokhals. Een boek voor kinderen vanaf ca. 6 jaar dat bij voorkeur enige uitleg door een volwassene krijgt. Masquer le texte

Mijnheertje Kokhals ontwaakt met het verlangen iemand te helpen. Wanneer hij bijna de moed heeft opgegeven iemand te vinden die hulp wil, kruist hij het pad van een blinde man die graag de straat over wil. De overtocht wordt een eindeloos hindernissenparcours, over vrachtwagens, en door rioolgangen. Het verhaaltje is flauw en moraliserend. De illustraties mogen er anders best zijn, maar verhaal en schrijfstijl halen ze naar beneden. Ik kijk uit naar de dag dat meneertje Kokhals er mee stopt. En dan bedoel ik niet alleen met kokhalzen ...