In 1798 componeerde Haydn het eerste Duitse oratorium. Met Die Schöpfung wou hij het succes evenaren dat Händel had gescoord met zijn grootschalige oratoria. Het vereiste 180 musici. In de bewerking van Josef Triebensee, een tijdgenoot van Haydn, kreeg het werk een tweede leven. Die hoboïst schreef om den brode bewerkingen van bekende orkestwerken. Blazersensembles speelden de deuntjes als tafelmuziek aan de Europese hoven.

Bart Moeyaert voelde zich meer aangetrokken door die bewerking: ,,Het oratorium van Haydn heb ik na twee beluisteringen opzij gezet. Ik vind de muziek te fel en te bombastisch. De versie van Triebensee is veel intiemer. Het Nederlands Blazers Ensemble kan heel teder aanzetten.''

Voor zijn bewerking van Genesis wou Moeyaert een verhaal maken en geen essayistische bewerking. ,,Het heeft een hele tijd geduurd eer ik de juiste verteltoon gevonden had'', zegt hij. ,, Luna van de boom was de bewerking van een Slovaaks sprookje en Mijn hart is een Pinguïn was gebaseerd op een Japans filosofisch verhaal. Ik voelde er weinig voor om hetzelfde systeem toe te passen. Het wonder geschiedde op een terrasje in Götenborg. Daar vond ik eindelijk de eerste zin en een beginsituatie. In het begin was er enkel God, ik en een stoeltje om op te wachten. Want zeven dagen kan erg lang duren.''

In de vertelling daagt de ik-persoon God meermaals uit. Hij noemt hem de opschepper en stelt zijn werkzaamheden voortdurend in vraag. Gelukkig is God een goedaardige oude heer die de grillen van zijn eerste mens minzaam verdraagt.

Bart Moeyaert: ,,Zodra ik de goeie verteltoon had gevonden, had ik iets van me afgeschud. Ik ben braaf opgevoed en zomaar over God schrijven viel me eerst moeilijk. Ik moest af van die eerbiedwaardige houding. In het originele scheppingsverhaal had ik tegenstrijdigheden gevonden. Zo was er in het begin licht, maar de zon duikt pas op de derde dag op in het verhaal... Ik vond dat ik het recht had om God daar meer uitleg over te vragen.''

De concertversie, waarmee Moeyaert vanaf vandaag toert, is ook al op cd vastgelegd. De speelse bedenkingen van de allereerste mens wisselen vlot af met opgewekte blazersmuziek. Bart Moeyaert: ,,Er is geen regie of decor. Het podium ligt bezaaid met rode appels. Daar trakteer ik op het einde een toeschouwer op. Meteen is het aards paradijs voorbij en kan de miserie beginnen.'' Van het Nederlands Blazers Ensemble vindt Moeyaert dat het een sterk ritmegevoel heeft. ,,De muzikanten weten precies hoe ze bij de tekst moeten aansluiten. Ik heb door mijn ervaringen van Broere en Luna van de boom dan weer leren aanvoelen hoe ik op de muziek moet inpikken.''

Het succes van Luna van de boom vertaalde zich in een Gouden Uil in 2001. ,,Nochtans durfde geen enkele uitgeverij Luna van de boom uitgeven'', zegt Moeyaert. ,,Dus gebeurde het in eigen beheer. Het boek kreeg uiteindelijk een derde druk en verscheen in Franse en Duitse vertaling.'' Bij het boek zat ook een cd. ,,Ik durf gerust stellen dat het boek een behoefte gecreëerd heeft. Maar als het een mode wordt om kinderboeken met muziek aan te bieden, dan haak ik af. Het project met het Nederlands Blazers Ensemble kwam echt uit het hart. Het is geen goedkope truc om snel iets voor kinderen te maken. Ook over de illustrator van het boek is lang nagedacht. De Duitse tekenaar Wolf Erlbruch bewonder ik al heel mijn leven. Toen hij wist dat de tekst van mij was, heeft hij een andere opdracht afgezegd om dit boek te illustreren.''

Masquer le texte

“In het begin was er niets. Het is moeilijk om je dat voor te stellen. Je moet alles wat er nu is nog niet laten zijn.” Alleen God en de verteller zijn er (en een stoeltje om op te zitten). God geniet echt als hij eenmaal aan het scheppen “van het iets” slaat. Als de verteller hem vragend aankijkt, antwoordt God door zijn duim op te steken om te laten zien dat het goed is. De verteller zit soms met vragen en kan zijn plek in de schepping niet helemaal vinden. Hij voelt zich steeds nietiger tegenover de grote schepper en denkt niet binnen het scheppingsverhaal te horen, maar een fout te zijn. God schept dan de vrouw en de verteller is gelukkig en God kan eindelijk uitslapen. Een schitterende, literaire bewerking van het scheppingsverhaal dat van begin tot eind boeiend is. De collage-achtige illustraties van Erlbruch in gedekte kleuren sluiten naadloos aan op de tekst en geven deze een nog diepere betekenis. De tekst, gedrukt in een redelijke letter, laat zich uitstekend voorlezen. De verteller geeft met zijn vragen en twijfels voldoende aanleiding om verder over het verhaal na te denken en te filosoferen. Iets breder dan A4-formaat. Vanaf ca. 6 jaar. Masquer le texte